บทที่ 224 คุณจะได้นอนในห้องรับแขก เมื่อเรากลับบ้านคืนนี้

ฮีลตันพาเวอเรียนตรงกลับไปที่ฟัดด์ กรุ๊ป ก่อนหน้านี้เขาออกไปทานอาหารกลางวัน แต่ยังมีการประชุมอื่นที่จะต้องเข้าร่วมในตอนเที่ยง ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถ "โดดงาน" และพาเวอเรียนตรงกลับไปที่แชลโลว์ เบย์ แมนชั่นได้ หลังจากที่เวอเรียนตั้งครรภ์ เธอมีนิสัยชอบงีบหลับในตอนบ่าย มีห้องพักในออฟฟิสของฮีลตัน และเวอเรียนเคยใช้ห้องนี้มาก่อน ดังนั้นเธอจึงเดินเข้าไปอย่างคุ้นเคย และเตรียมพร้อมที่จะนอนพักกลางวัน อย่างไรก็ตาม ฮีลตันคว้าข้อมือของเธอไว้ขณะที่ชายหนุ่มค่อย ๆ ดึงเธอเข้ามาหาเขา เวอเรียนยิ้มขณะที่เธอเงยหน้าเล็ก ๆ ของเธอขึ้นมาหาเขาแล้วถาม “มีอะไรเหรอ?” “คุณไม่ได้ลืมเอาอะไรให้ผมดูหรือเปล่า?” ฮีลตันลดสายตาของเขาลงขณะที่เขาจ้องมองอย่างอบอุ่นไปที่เธอ เวอเรียนลืมเกี่ยวกับมันไปเลยจริง ๆ ที่เธอไม่ได้เอาแหวนที่เธอซื้อให้เขาดู “ฉันจะไปหยิบมันมา” ก่อนหน้านี้เธอโยนถุงพลาสติกขนาดเล็กลงบนโซฟาแบบสุ่ม ๆ เมื่อเธอไปเอามัน ใบหน้าของเธอก็แดงเล็กน้อย เวอเรียนหยิบกล่องแหวนสีดำใบเล็กออกมา และพูด “ฉันซื้อมันตามสัญชาตญาณของฉัน ฉันไม่แน่ใจว่าคุณจะชอบมันหรือเปล่านะ” เธอเปิดกล่องใบเล็กสีดำ และหยิบแหวนผู้ชายที่เรียบง่