บทที่ 213 ระวังอย่าทำให้ลูกหายใจไม่ออก

ฮีลตันจ้องมองไปที่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่คลุมตัวเธอเองด้วยผ้าห่มอย่างแน่นหนา มีความสุขที่ลึกซึ้งที่สามารถเห็นได้จากในดวงตาของเขา เขาเอื้อมมือไปดึงผ้าคลุมออกและพูดว่า “ระวังอย่าทำให้ลูกหายใจไม่ออก” เวอเรียนดึงผ้าคลุมออกขณะที่เธอจ้องมองเขาด้วยดวงตาที่เอ่อคลอ เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล “ทั้งหมดที่คุณรู้ตอนนี้คือการดูแลลูกน้อย ฉันอยากไปนอนแล้วตอนนี้ อย่ารบกวนการนอนของฉัน” เธอพลิกตัวและหันหลังให้เขา ฮีลตันขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาลดศีรษะลง และโน้มตัวเข้าใกล้หูของเธอขณะที่เขาถามด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล “ไม่อยากเข้าใจผมหน่อยเหรอ?” เวอเรียนจ้องกลับมาที่เขาและพูด “ฉันจะเข้าใจคุณได้อย่างไร?” อย่างที่เธอคิด เธอรู้ว่าเรื่องเหล่านี้สามารถเข้าใจได้อย่างช้า ๆในวันข้างหน้า ... อย่างไรก็ตามชายหนุ่มก้มศีรษะลง และจูบเธอ เขากล่าว “เริ่มจากร่างกายและหัวใจ ไม่มีวิธีอื่นที่เร็วกว่าวิธีนี้ คุณอยากลองดูไหม?” เวอเรียนพูดไม่ออก ใบหน้าเล็ก ๆ ของเวอเรียนแดงระเรื่อจากการถูกเขาจูบ เธอกล่าว “ฮีลตัน ฟัดด์…คุณมันเป็นคนเกเรจริง ๆ!” … ไม่นานหลังจากที่ฮีลตันมาถึงสำนักงานในเช้าวันรุ่งขึ้น เวอเรียนก็เพิ่งตื่น หลังจากทานอา