บทที่ 190 ไม่เคยรักแซม จอยซ์

เจลลี่ บีนปีนขึ้นไป และรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบนเพื่อมองหาเวอเรียน มอนท์อย่างไรก็ตามหลังจากที่เด็กน้อยค้นหาทั้งห้องก็ไม่พบเธอ “มอนตี้? มอนตี้! มอนตี้ คุณอยู่ไหน! มอนตี้ คุณเล่นซ่อนหากับหนูงั้นหรือ?” หลังจากผ่านไปสิบนาที เจลลี่ บีนก็ลงมาชั้นล่างโดยที่กระเป๋าเป้สะพายหลังยังอยู่ที่หลังเธอและมีท่าทางผิดหวังบนใบหน้าของเธอ ฮีลตัน ฟัดด์ที่นั่งอยู่บนโซฟา ฮัมอย่างเย็นชา “หนูยอมแพ้แล้วหรือยัง?” เจลลี่ บีนมุ่ยปากเล็กน้อยแล้วยืนอยู่บนบันไดโดยใช้มือทั้งสองข้างเกาะเอวอย่างโอชะ เธอเป็นเหมือนไก่นักสู้ตัวเล็ก ๆ “ฮึ่ม!” ฮีลตัน ฟัดด์ลุกขึ้นและเดินออกจากบ้านด้วยตัวเอง เขาจากไปพร้อมกับภาพเงาของเขาและประโยคสำหรับเจลลี่ บีน “ตามฉันมาถ้าหนูไม่อยากสาย” เจลลี่ บีนยืนอยู่กับที่เป็นเวลาหนึ่งนาทีก่อนที่เธอจะเดินตามเขาไปอย่างไม่เต็มใจ คุณพ่ออารมณ์ไม่ดี ดังนั้นอารมณ์ของเธอก็แย่เช่นกัน! เจลลี่ บีนตามหลังเขาอย่างใกล้ชิดและท้วงเบา ๆ ว่า “หนูยังไม่ได้ทานอาหารเช้า! คุณต้องการให้หนูอดตายงั้นหรือ?” ฮีลตัน ฟัดด์ขมวดคิ้ว เม้มริมฝีปากบางของเขาและสั่งมาดาม เลียห์ว่า “เตรียมอาหารเช้าให้เธอกินระหว่างเดินทาง” “ค่ะ นายน้อยที่สา