บทที่ 160 เห็นเขาด้วยตาของเธอเอง

ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เรย์ตะลึง ผ่านไปยังไม่ถึงสัปดาห์ ตอนนี้เป็นเวลา 20.00 น. ฮีลตันต้องการพบเธอในเวลานี้ ไม่ใช่เพียงการรักษาด้วยยา สิ่งนี้ทำให้หัวใจเธอกระชุ่มกระชวย "ได้ ฉันจะรอคุณ" หลังจากวางสาย เรย์รู้สึกมีความสุข เธอเดินเข้ามาในห้องและเลือกเสื้อผ้าอยู่นาน สุดท้ายเธอเลือกเดรสผ้าไหมที่ดูเรียบง่ายที่อยู่ในตู้เสื้อผ้า แม้ชุดเดรสจะเรียบง่าย แต่ใส่แล้วไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เธอเรียนจิตวิทยา เธอรู้ว่าผู้ชายชอบอะไร และจะถูกกระตุ้นด้วยอะไรบางอย่าง เธอถอดยกทรงออกแล้วสวมเดรสผ้าไหม หัวใจของเธอเต้นระรัวอย่างควบคุมไม่อยู่ เมื่อฮีลตันเดินมาถึงหน้าบ้านเรย์ หางตาของนัยน์ตาคู่ดำของเขาก็มองเห็นร่างเพรียวที่เดินตามเขามา เวลาเขายกมือขึ้น ดวงตาของเขาดูลึกลับในขณะที่เขายกมือขึ้นและกดออดบ้านของเรย์ เวอเรียนหลบอยู่หลังกําแพง พยายามจะวิ่งเข้าไปหาเขา อย่างไรก็ตาม เธอพบว่า เมื่อประตูถูกเปิดออก เป็นผู้หญิงที่สวยสง่างามออกมาต้อนรับเขา เธอตกตะลึง ขาของเธอหยุดก้าวลงทันที ท่ามกลางสายตาที่พร่ามัว เธอมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าผู้หญิงคนนั้นใส่กระโปรงผ้าไหมเพียงตัวเดียว แม้แต่เสื้อชั้นในก็ไม่ได้สวมใส่ แต่งตัวแ