บทที่ 144 คุณพ่อกำลังจะได้ไปเข้าร่วมการหาคู่!

เวอเรียน เธอกำลังเดินออกมาจากคฤหาสน์พร้อมกับอาหาร แต่สุนัขจรจัดตัวน้อยที่กำลังกินอาหารอยู่ข้างหน้าหายไปไหน แปลกจัง มันรู้สึกอิ่ม แล้วจึงจากไปหรือเปล่า? เธอมองไปรอบ ๆ และเห็นรถสีดำที่จอดอยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก เธอหวังว่ามันจะไม่ถูกอุ้มไปโดยพ่อค้าสุนัขผิดกฎหมาย สุนัขพันธุ์นี้ไม่ใช่พันธุ์ที่หายาก มันจึงไม่ค่อยคุ้มค่ามากนักหาพ่อค้าจะจับมันไป เวอเรียน เทอาหารลงในภาชนะเล็กชามนั้นน้อย ๆ เผื่อสุนัขจรจัดจะกลับมาหาอาหารกิน … ในรถ มายบัค สีดำ คุช เบิกตากว้างและมองไปที่ ฮีลตัน ผ่านกระจกมองหลัง เจ้าตูบน้อยตัวสกปรกกำลังนอนอยู่บนกางเกงของ ฮีลตัน ทำให้ กางเกงของเขานั้นสกปรกไปด้วย ถึงแม้ว่า ฮีลตัน จะไม่ชอบมันสักเท่าไหร่ เขาขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย และก็ไม่ได้ทิ้งมันออกไป “บอสครับ คุณเริ่มชอบลูกหมาตั้งแต่เมื่อไหร่?” เมื่อก่อนหน้านี้คน เจลลี่ บีน ได้ขอเขาเลี้ยงลูกสุนัข ฮีลตัน เป็นคนแรกที่คัดค้านความคิดนั้น เพราะเขากลัวว่าลูกสุนัขจะกัด เจลลี่ บีน เหตุผลที่สอง ฮีลตัน เองก็มีอาการ OCD ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทนต่อการ เห็นสุนัขวิ่งไปมาในบ้านได้ ฮีลตัน มองไปที่ลูกสุนัขและอุ้มมันขึ้นมากอดเล็กน้อย