บทที่ 135 ถูกทิ้งไว้ในกรมกิจการพลเมือง

เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากที่ ฮีลตัน ฟัดด์ ไปส่ง เจลลี่ บีนไปโรงเรียนอนุบาลเขาก็ใช้เส้นทางที่แตกต่างจากปกติ เวอเรียน มอนท์ ขมวดคิ้วและถามว่า “เราจะไปไหนกัน? ฉันต้องไปทำงานนะคะ” นั่นไม่ใช่ทางไปที่ ยาส “เพื่อรับใบทะเบียนสมรส” “…” เวอเรียน มอนท์ คาดไม่ถึงว่า ฮีลตัน ฟัดด์ จะดำเนินการอย่างรวดเร็วทันทีที่เขาตัดสินใจ “มันไม่เร็วไปเหรอคะ? เรายังไม่ได้พูดคุยเรื่องนี้กับ นายใหญ่ฟัดด์ เลยนะคะ บางทีเขา...” สายตาเย็นชาของ ฮีลตัน ฟัดด์ ที่เธอเหลือบไปเห็นเข้าพอดี “เธอแต่งงานกับฉันหรือพ่อของฉัน” ใบหน้าของ เวอเรียน มอนท์ ซีดทันที “แต่นี่มันเร็วเกินไป นอกจากนี้ฉันไม่ได้นำการทะเบียนบ้านของฉันมาด้วย” ตามบัตรประจำตัวของเธออยู่ในกระเป๋าเงินของเธอ ฮีลตัน ฟัดด์ นำทะเบียนบ้านของเธอออกจากช่องเก็บของ เวอเรียน มอนท์ แทบไม่เชื่อสายตาของเธอ “คุณเอามันมาตั้งแต่เมื่อไหร่” “เมื่อคืนตอนที่เธอหลับฉันเห็นมันอยู่ใต้ชั้นวางทีวีของเธอ ฉันเลยหยิบมันออกมาอย่างง่ายดาย” “…” ง่ายดายอะไร เห็นได้ชัดว่าเขาจงใจ! เวอเรียน มอนท์ นั่งที่เบาะผู้โดยสารไม่แน่ใจว่าควรรู้สึกอย่างไร ... มันเป็นความสุขหรือความตื่นตระหนกกันนะ? เม