บทที่ 132 เป็นเพียงสิ่งแปลกใหม่และน่าตื่นเต้นสำหรับช่วงเวลา

ฮีลตัน ฟัดด์ เอามือล้วงกระเป๋า และยืนข้าง ๆ สปาร์คเกอรสีดำ ดวงตาคมสีเข้มของเขาเหม่อมองออกไปบนท้องฟ้า ดวงตาของชายผู้นั้นสามารถตรึงใครบางคนให้ตายได้ ในตอนแรก เวอเรียน มอนท์ รู้สึกไม่มั่นคง แต่ในไม่ช้าความกลัวก็เข้ามาครอบงำเธอ อย่างไรก็ตามหลังจากที่รู้ว่า ฮีลตัน ฟัดด์ ยังคงคิดถึงผู้หญิงที่ชื่อ แซมมี่ อยู่เธอก็กลับมามีความมั่นใจอีกครั้ง ทำไมเขาถึงมีคนอื่นในใจได้ แต่เธอไม่สามารถเป็นเพื่อนกับผู้ชายคนอื่นได้? ยานิ เควน ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อ เวอเรียน มอนท์ ลงจากรถ เจลลี่ บีน ก็จับตุ๊กตาสีขาวตัวใหญ่แล้ววิ่งไป “มอนตี้!” เวอเรียน มอนท์ ยิ้มให้เด็กน้อยอย่างอ่อนโยนและถามว่า “เจลลี่ บีนหนูคิดถึงฉันไหมจ๊ะ?” “เอ่อเอ่อ! ทั้งคุณพ่อ และหนูคิดถึงคุณมากเลยค่ะ!” ในขณะที่เด็กฉลาดพูดเธอตั้งใจจะเงยหน้าขึ้นและมองไปที่คุณพ่อของเธอ แต่พ่อของเธอมีหน้าเฉยเมยราวกับว่าเขาไม่ได้ยินอะไรเลย! ไม่เอาน้า เธอแค่พยายามพูดอะไรดี ๆ ต่อหน้า มอนตี้ แต่ทำไมคุณพ่อถึงไม่สนใจล่ะ? ฮึ่ม เวอเรียน มอนท์ ลูบหัวของ เจลลี่ บีน เบา ๆ แล้วจับมือเธอ “ไปเล่นที่บ้านสักพักดีไหม?” "ดีมากเลยค่ะ!" เวอเรียน มอนท์ ไม่กล้ามองไปที่ ฮี