บทที่ 1173 ชำระมรสุม 1

พอเชนน์ทำท่าจะปาลูกดอกลูกถัดไป คาราร้องตะโกนขึ้นอย่างน่าเวทนาทันที “อย่านะ!” เชนน์หยุดเล็งลูกดอก สีหน้าของเขาเยือกเย็นยิ่งกว่านํ้าแข็งแต่กลับอยู่ในทาทีสบาย “เธอกับหมอนั่นไปทำอะไรเอาไว้กันแน่? ถึงเธอจะไม่พูดมันตอนนี้ แต่พอเขาฟื้นขึ้นมา ความจริงก็จะปรากฎอยู่ดี” เสียงโทรศัพท์ของเฮนรี่ดังขึ้นมาทันใด ปลายสายคือหมายเลขหนึ่งในคนของเขา “คุณชายเชนน์ครับ คงจะเป็นข่าวจากโรงพยาบาลครับ” ดาวตาดำสนิทหรี่ชายตามองอย่างน่ากลัว “รับสายไป” เฮนรี่กดรับโทรศัพท์ ปลายสายพูดขึ้น “ผู้ช่วยเฮนรี่ครับ รายงานข่าวร้ายครับ เราช่วยชายคนนั้นไว้ไม่สำเร็จ เขาตายแล้วครับ” เฮนรี่อึ้งก่อนจะปรับสีหน้าให้กลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว เขาตอบกลับ “ทราบแล้ว” พอวางสายลง เฮนรี่รายงานกับเชนน์อย่างใจเย็น “คุณชายเชนน์ครับ ชายคนนั้นปลอยภัยแล้วครับ เขาคงจะฟื้นในเร็ว ๆ นี้” ดวงตาของคาราเต็มไปด้วยความกลัว เหตุการณ์เมื่อสองปีก่อนสุดท้ายก็จะถูกเปิดโปงสินะ “บอกฉันมา ไม่ช้าก็เร็วฉันก็รู้อยู่ดี แต่ในระหว่างนี้ฉันไม่รับประกันว่าลูกดอกพวกนี้จะไม่ไปอยู่บนร่างเธอ” ลูกดอกที่ฝังอยู่ในข้อมือของคารายิ่งทำให้ชีพจรของเธอเต้นระรัว เหงื่อแตกพลั