บทที่ 1164 ด้วยรักอย่างสุดซึ้ง 1

แยนนี่กลับมายังบลู วอเทอร์ เรสซิเดนเชียล แอเรีย อย่างเหน็ดเหนื่อย เธอพิงตัวกับหลังประตูและพยายามทำให้ตัวเองสงบลงอยู่พักใหญ่ ให้ใช้เวลากับเขาอย่างสงบ? เธอทำแบบนั้นไม่ได้ กับเชนน์ ไม่ว่าจะรู้สึกรักหรือเกลียด การไม่รู้สึกอะไรเป็นสิ่งที่ยังไงเธอก็ทำไม่ได้เสียที ข้างในบ้านอากาศอบอุ่น แต่แยนนี่รู้สึกว่าเลือดที่หล่อเลี้ยงแขนขาของเธอเย็นไปหมด เฮเธอร์เข้านอนไปแล้ว ฮาจาร์กำลังเล่นตัวต่อเลโก้ระหว่างเขารอแยนนี่กลับบ้าน ฮาจาร์เข้ามาหาแยนนี่ พอเขาเห็นดวงตาแดงระเรื่อของแยนนนี่ เขาก็ตกใจ ลังเลก่อนจะเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง “คุณป้าแยนนี่เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?” แยนนี่สูดจมูกแล้วพยายามยิ้มออกมา “ไม่มีอะไรหรอก ดึกมากแล้ว เธอควรเข้านอนนะ” ฮาจาร์เห็นพ้องอย่างเชื่อฟังแล้วหันหลังเข้าห้องของเขาไป เขามองออกไปยังนอกหน้าต่าง ใต้บ้านพักมีเงาตะคุ่มของชายร่างสูงคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ตรงบันได เขายืนอยู่บนทางเดินหินกรวดใบหน้าก้มตํ่าลง บางครั้งชายคนนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองบันไดและบางครั้งก็เตะก้อนกรวดไปมา เขาดูท่าทางเหนื่อยหน่ายและสิ้นหวัง ฮาจาร์เคยเห็นผู้ชายคนนี้มาก่อน ตอนที่เขาไปร้านหนังสือป๊อปปูล่า บุ๊ค ถึงเขาจะ