บทที่ 1157 วนเป็นวงกลม 2

บนชั้นสอง เชนน์แทบจะกลั้นหายใจ เขากำมือวางแนบขาง ๆ กางเกง อ้าปากเหมือนพยายามจะพูดบางอย่างแต่ก็หยุดชะงัก ใต้แสงไฟสลัว เชนน์เห็นชายผ้าของเธอเล็ดลอดออกมาจากตู้เสื้อผ้า เขาตกอยู่ในภวังค์ คนที่เขาโหยหามาตลอดกำลังซ่อนอยู่ในตู้เสื้อผ้า ภายในตู้ แยนนี่รู้สึกกระวนกระวายจนต้องยกมือขึ้นปิดหน้า ในใจของเธอปั่นป่วนไปหมด ก่อนหน้านี้เธอตื่นตระหนกจนต้องมาซ่อนตัวในตู้เสื้อผ้า ชายแจ็กเก็ตของเธอยังติดอยู่ระหว่างบานประตู เชนน์ต้องเห็นเธอแน่ ห้องเงียบสงัด เธอไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าเข้ามาใกล้แม้แต่ก้าวเดียว ยิ่งเธอจิตตก หัวใจของเธอแทบจะกระโดดทะลุออกมาจากลำคอ ช่องรูเล็กระหว่างบานประตูตู้เสื้อผ้าส่องแสงผ่านเข้ามาขณะที่เธอพิงกับพนังของตู้ ร่างสูงสง่าแสนคุ้นเคยที่เธอหลงใหลมานับครั้งไม่ถ้วนกำลังยืนอยู่ สองปีนั้นนานพอจะทำให้รายละเอียดภาพของคน ๆ หนึ่งเลือนลางจางไป แต่พอเชนน์มาอยู่ตรงหน้า ภาพของเขาก็ผุดทับซ้อนขึ้นมาในความทรงจำของเธอแทบจะทันที ราวกับมันฝังอยู่ในส่วนลึกของเธอไปแล้ว “แยนนี่ นั่นเธอเหรอ?” กรอบตาของเชนน์ร้อนผ่าวขณะจ้องมายังตู้เสื้อผ้าที่ยังปิดสนิท เสียงของเขาสั่นเทาด้วยความดีใจ เขายกมือขึ้นคว