บทที่ 1149 การจากลาที่พบสุข 2

อากาศที่อังกฤษชื้นและฝนตกบ่อยครั้ง ระหว่างมื้อเที่ยง ซามูเอลดื่มกับตาเฒ่าแฟรงค์และแยนนี่เล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงขับรถไม่ได้ ใต้ร่มคนเดียวกัน พวกเขาทั้งสองกระโดดขึ้นไปบนรถบัสสองชั้น รถบัสสองชั้นสีแดงมีให้เห็นทั่วไปบนท้องถนนของอังกฤษ ฝนที่ตกพรำทำให้ทัศนียภาพสวยงามอยู่ไม่น้อย ผู้โดยสารบนรถมีไม่มากนัก ซามูเอลกับแยนนี่ยังติดบริเวรหน้าต่าง จ้องมองสภาพอากาศอึมครึม ซามูเอลยิ้ม “ครั้งหน้า ถ้าตาแฟรงค์อยู่ด้วย ก็ปล่อย ๆ ฉันไปบ้างเถอะนะ แล้วก็ขอล่ะหยุดว่าฉันแสนดีนักแสนดีหนาเลย ฉันเป็นคนดีเป็นสุภาพบุรุษทั้งชีวิต ฉันก็อยากขบถบ้างเหมือนกัน ฉันอยากจะทำตัวบ้า ๆ พวกกุ๊ยหัวร้อนบ้างอะไรบ้าง” “ใคร ๆ ก็อยากจะดูเป็นสุภาพบุรุษ แต่นาย…อยากจะเป็นอัธพาลมากกว่าคนดีซะงั้น” ซามูเอลจ้องมองเธอ แววตาประกายแสงเล็กน้อย “น่าเสียดายที่เธอไม่ชอบสุภาพบุรุษน่ะสิ เธอดันสนใจพวกอันธพาลซะงั้น ฉันเลยอยากจะลองเป็นสักครั้ง แต่ยังไงฉันก็ไม่ใช่คนแบบนั้นอยู่ดี ฉันเป็นไม่ได้หรอก” แยนนี่ได้แต่เพียงยิ้มอ่อน เธอไม่แสดงความรู้สึกใด ๆ และไม่ตอบกลับซามูเอลด้วย “ฉันรู้สึกซาบซึ้งนายจริง ๆ นะ ถ้าไม่ได้นายกับซินดี้ ฉันอาจจะยังจมอยู่กับปัญห