บทที่ 1135 ดอกไม้ไฟไม่หวนกลับมา 1

เชนน์เริ่มใช้ความรุนแรงทางอารมณ์ เขาเริ่มกลับบ้านดึกพร้อมกับกลิ่นเหล้าที่คละคลุ้งติดตัวไปทั่วและทำตัวก้าวร้าวเมื่ออยู่ที่บ้าน แต่ถึงอย่างนั้นแยนนี่ก็ไม่ได้ทำหรือถามอะไร เมื่อใดก็ตามที่เขากลับถึงบ้านเธอก็จะเตรียมน้ำให้อาบและจัดแจงเสื้อผ้าในแต่ละวันให้ตามปกติ เธอทำตัวเป็นหมือนภรรยาที่ห่วงใยทั่วๆ ไปคอยดูแลปรนนิบัติโดยไม่ปริปากสักคำ แยนนี่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเธอยังคงเป็นผู้หญิงที่ถูกต้องตามกฎหมายของคฤหาสน์หลังนี้ อย่างไรก็ตามความปวดร้าวในใจและความเหินห่างได้เพิ่มขึ้นมาหนึ่งระดับรอคอยวันที่จะระเบิดออกมา ทะเบียนสมรสถูกโยนลงบนพื้นก่อนที่เชนน์จะย่ำเท้ากระทืบมันซ้ำๆ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้าเขาเก็บมันไว้เหมือนสมบัติอันศักดิ์สิทธิ์ในตู้เซฟ แยนนี่ก้มลงหยิบทะเบียนสมรสของทั้งคู่อย่างระมัดระวังเธอพยายามเช็ดคราบเปื้อนออกด้วยมือของตัวเอง แต่คราบพวกนี้ก็ไม่ยอมหลุดหายไปสักทีไม่ว่าจะถูแรงแค่ไหนก็ตามเช่นเดียวกับเธอ เธอพยายามขัดมันหนักขึ้นเรื่อยๆ จนแทบจะขยำฉีกใบทะเบียนนี้ น้ำใสๆ เริ่มหยดแหมะลงบนกระดาษ หลังจากอาบน้ำเสร็จเชนน์ก็ออกมาจากห้องน้ำ เขามองแยนนี่ที่กำลังขัดถูเอาคราบสกปรกบนใบทะเบียนสมรสออกอยู่