บทที่ 1131 ติดกับปีศาจ 1

แยนนี่ค่อนข้างประหลาดใจเมื่อรับสายของซามูเอล “แยนนี่ ฉันเพิ่งลงจากเครื่องตอนนี้อยู่ที่นอร์ธซิตี้ ฉันอยาก...เจอเธอ ไม่ว่าเธอจะตัดสินใจอย่างไรฉันแค่ต้องการจะทำให้มันจบ แม้ว่าสุดท้ายแล้วเธอตัดสินใจที่จะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรฉันก็จะขออวยพรให้เธอโชคดี แต่ก่อนหน้านั้นโปรดให้คำตอบที่ชัดเจนกับฉันทีเพราะฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอ...จะลืมฉันไปแล้วจริงๆ” ว่ากันว่าความรักช่วงวัยรุ่นจะฝังอยู่ในความทรงจำของเราตลอดไป ซามูเอลปฏิเสธที่จะเชื่อว่าแยนนี่สูญเสียความรู้สึกทั้งหมดที่มีต่อเขาแล้ว เขาโน้มน้าวความคิดตัวเองให้เชื่อว่านั่นเป็นเพียงการแก้แค้นเล็กๆ น้อยๆ ของเธอ เขาคิดแบบนี้แม้คนภายนอกจะมองว่าเป็นการหลงตัวเองประเภทหนึ่งก็ตาม ซามูเอลดื้อรั้นจนถึงที่สุดเท่าที่จะรั้นต่อไปได้ แยนนี่หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “คุณยังดื้อรั้นและเอาแต่ใจตัวเองเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน” “คิดเสียว่าเป็นการนัดทานข้าวกับฉันสักมื้อก็ได้การที่เราเจอกันมันไม่ได้ทำให้ใครตาย หรือเธอกลัวว่าการเจอกันครั้งนี้ของเราจะทำให้เธอลังเลเรื่องแต่งงานกับเชนน์?” แยนนี่ตอบอย่างสุภาพว่า “ซามูเอล นายเก่งมากนะที่รู้ว่าต้องยัวะฉันอย่างไ