บทที่ 1118 เดินทางกลับไปกลับมา 1

แยนนี่กำลังขับรถ วันนี้เป็นค่ำคืนที่อากาศหนาวเย็นในนอร์ท ซิตี้ ไฟถนนสาดผ่านหน้าต่างเข้ามาสะท้อนโดนดวงตาของเธอ เธอเหยียบคันเร่งเต็มที่ขณะเปิดหน้าต่างให้ลมหนาวเยือกกระดูกพัดผ่านหลังคอของแยนนี่ ทำให้เธอได้รู้สึกอะไรสักอย่างขึ้นมาบ้าง เขารอเธออย่างทุกข์ทรมานมาตลอดสองปี แยนนี่ยอมรับว่าเธอช่างไม่คู่ควรกับเขา เธอนึกถึงตอนที่เธอหนีตามไปกับซามูเอลตอนอายุ 16 ได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอก็จะยังคงรักซามูเอล มันไม่สำคัญว่าตอนนั้นเธอจะถูกแตะต้อง หรือยังเป็นแค่สาวไร้เดียงสาที่เข้าวัยรุ่น เพราะซามูเอลคือคนสำคัญในดวงใจของเธอ แต่หลังจากนั้น ซามูลเอลก็จากไปเรียนต่อที่อังกฤษโดยไม่ร่ำลากับเธอสักคำ ตอนนั้นแยนนี่รังเกียจเขามาก เธอคิดว่าความรักความห่วงใยที่เธอรู้สึกในใจจะทำให้เธอรอเขาอยู่ได้สักเดือน ผ่านไปหนึ่งเดือน ซามูเอลก็ไม่กลับมา แยนนี่จึงตัดสินใจทิ้งเขาไป เพราะเธอรู้ดีว่าการที่เธอต้องมารอคนคนหนึ่งอย่างไม่มีที่สิ้นสุดมันช่างยาวนานและน่าหดหู่มากแค่ไหน เธอจึงตัดสินใจจะปกป้องตัวเอง แต่เพียงแค่เดือนเดียวก็เป็นเวลาที่มากพอที่ทำให้แยนนี่ได้รับรู้ถึงรสชาติของความสิ้นหวัง แล้วตอนที่เชนน์โดนล่ะ? เขารออย