บทที่ 1108 นายว่าในลอสแอนเจลิสมีดาวที่ส่องสว่างไหม 3

เคลลี่รู้จักกับแยนนี่มาสองเดือนแล้ว เธอไม่เคยเห็นแยนนี่คุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้มาก่อนเลย ในสายตาของเคลลี่นั้น แยนนี่เป็นน้องที่คิดเป็นเหตุเป็นผลเข้าใจได้มาตลอด มาตลอดจริง ๆ เคลลี่เชยคางของแยนนี่ขึ้นแล้วเอ่ยเสียงแซวว่า “ฉันไม่เคยเห็นเธอเป็นอย่างนี้เลย เหมือนเธอจะชอบแฟนที่อยู่ที่บ้านมากนะ ถึงสติหลุดขนาดนี้ตอนพลาดวันเกิดเขา” แยนนี่ยังอารมณ์ร้อนระอุอยู่ เธอจึงไม่ยอมเก็บปากเก็บคำแต่โต้กลับไปตรง ๆ “หุ่นยนต์ที่วัน ๆ เอาแต่ทำงานแบบพี่ไม่มีวันเข้าใจหรอก” แยนนี่มาฮอลลีวูดเพื่อทำตัวเองให้ดีขึ้น ทำตัวเองให้แข็งแกร่งขึ้น แล้วก็เพื่อเชนน์ด้วย เธอจะไม่รู้สึกแย่ได้ยังไงที่เธอพลาดโอกาสและข้อแก้ตัวในการติดต่อกับเขา แต่โอกาสที่แสนเพอร์เฟกต์ครั้งนี้ก็ถูกเคลลี่ทำลายไปเลยคนเดียว ถึงแยนนี่จะเป็นคนที่ไม่หวั่นไหวง่าย ๆ เธอก็ยังร้องไห้ออกมา เพราะเธอรู้สึกโกรธและรู้สึกว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้เลย เพราะเธอเป็นคนที่ไม่สำคัญ คนที่ไม่แข็งแกร่งพอ เธอจึงไม่สามารถไปหาคนที่เธอคิดถึงตามเวลาที่เธออยากไปได้ หรือถ้าพูดให้ถูกจริง ๆ ก็คือ แยนนี่โกรธตัวเอง ไม่ใช่เคลลี่ เธอเกลียดตัวเองที่มีพลังไม่พอ ถ้าเธอทำได้ เธอจะไม่มานั่ง