บทที่ 10 ขาดคุณผู้หญิงฟัดด์

รถมายบัคหายเข้าไปในหมอก การจ้องมองอย่างเย็นชาของฮีลตัน ค่อย ๆ ลดน้อยลงจากกระจกหลัง เด็กน้อยที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขาปีนขึ้นไปบนตักของเขาอย่างซุกซน มือที่อ่อนโยนและขาวสะอาดของเธอจับพ่อของเธอไว้ “คุณพ่อทำไมมอนตี้มาร่วมทานอาหารเย็นกับเราไม่ได้คะ” ฮีลตันลดสายตาลง เขาลูบหัวลูกสาวด้วยมือใหญ่คู่นั้น และถามอย่างใจเย็นว่า “เจลลี่ บีน หนูชอบมอนตี้มากขนาดนั้นเลยหรอลูก?” “ใช่ค่ะ!” เด็กน้อยกระพริบตาที่สดใสของเธอและพยักหน้าอย่างร่าเริง “หนูชอบเธอเพราะเธอให้ลูกอมแค่นั้นหรือ?” แม้ว่าผู้หญิงคนอื่นๆ ที่มาจากครอบครัวที่ร่ำรวย หรือที่เขาไปเดทนัดดูตัว พร้อมกับนำพามาให้เจลลี่ บีน รู้จักดูเหมือนเธอจะไม่ชอบพวกหล่อนมากนัก เธอถึงกับร้องไห้เพราะไม่ต้องการให้พ่อเข้ากันได้กับพวกหล่อน เวอเรียนเธอดึงดูดหัวใจของเจลลี่ บีน ได้อย่างไร? เจลลี่ บีน ส่ายหัวเล็กน้อย เธอใช้นิ้วเป็นวงกลมสองวงแล้ววางไว้บนดวงตาของเธอ เธอจ้องมองพ่อของเธอด้วยดวงตาที่เป็นประกายและหัวเราะเบาๆ “เป็นเพราะตาของมอนตี้ใหญ่พอ ๆ กับหนูไงคะ!” ฮีลตัน รู้สึกประหลาดใจ เด็กน้อยจะรู้หรือไม่ว่าเธอและผู้หญิงคนนั้นดูคล้ายกัน ฮีลตันมองเด็กน้อยบนตักของเขา ขณะท