บทที่ 1084 ยึดไว้แน่น

ทุ่งหญ้าสะวันนาดูเหมือนจะยืดยาวออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดในเวลากลางคืน และมันให้ความรู้สึกน่ากลัวและอันตรายอย่างน่าขนลุก เชนน์เร่งความเร็วไปตามถนนราวกับคนเสียสติ เขาขับไปไกลราว ๆ สิบถึงยี่สิบกิโลเมตรก่อนจะเห็นเงาของหมาป่า หญิงสาวตัวสั่นและซ่อนตัวอยู่ใกล้ ๆ ในจุดที่หมาป่ามองไม่เห็น เธอคือแยนนี่ เชนน์ยังคงจำเธอได้ แม้แต่ในเงามืด หัวใจของเชนน์เต้นเร็วมากเสียจนเขารู้สึกว่ามันจะหลุดออกจากอก ในขณะที่หมาป่ากำลังจะกระโจนเข้าไปในหุบเขา เชนน์ก็เปิดไฟสูงฉายไปยังหมาป่า หมาป่าที่ถูกแสงไฟรบกวนจึงเตรียมตัวจะพุ่งเข้าโจมตีรถจี๊ปของเชนน์ เชนน์หยิบปืนไรเฟิลของตนเองขึ้นมาและชี้ออกไปนอกหน้าต่าง และในขณะที่หมาป่าพุ่งเข้ามา เขาก็เล็งไปยังร่างของหมาป่าและยิงมัน หมาป่าตัวนั้นร้องครวญครางเสียงดังท่ามกลางความมืด ร่างกายของมันร่วงลงกับพื้นและหมดลมหายใจไปหลังจากนั้นไม่นาน เชนน์เปิดประตู โยนปืนของเขาไปข้าง ๆ และกระโดดออกจากรถเพื่อเดินไปยังหุบเขา แม้ว่ามันจะใช้เวลาเพียงไม่เกินสองนาทีเพื่อไปถึงตัวเธอ แต่เชนน์ก็ยังวิ่งสุดกำลังเพื่อไปหาเธอ เขาไปถึงตัวของแยนนี่ด้วยลมหายใจที่ติดขัด ในตอนที่เขาเข้ารับกา