บทที่ 1066 เขาช่างงดงามยิ่งกว่าดอกไม้ไฟ

แยนนี่ใช้ความพยายามอย่างมากในการกลับเข้าสู่บทบาทของตัวละคร เธออยู่หน้าฉากทัั้งวัน และเชนน์ก็ไม่ได้โทรหาเธออีกเลย ในตอนแรก เธอคิดว่าเชนน์เป็นพวกดื้อรั้นที่คิดอยากจะทำอะไรก็ทำ หรือไม่ก็ยิ่งห้ามก็ยิ่งทำ สิ่งใดที่คุณขอให้เขาทำ เขาก็จะทำตรงกันข้าม เธอไม่คิดว่าแฟนของเธอจะเชื่อฟังเธอ เธอขอให้เขาไม่โทรหาเธอและเขาก็ทำจริงๆ กว่าจะเสร็จงานท้องฟ้าก็มืดแล้ว ทีมงานคนหนึ่งวิ่งมาหาและพูดว่า “แยนนี่ มันมืดมากแล้ว ให้ฉันไปส่งคุณเถอะ” แยนนี่ยิ้มและปฏิเสธ “ไม่เป็นไรค่ะ โรงแรมใกล้แค่นี้เองเดี๋ยวฉันกลับเองได้ ขอบคุณนะคะ" “อันที่จริง...ฉันถูกกำชับมาจากนายท่านเชนน์” ทีมงานคนนั้นแอบกระซิบกระซาบด้วยความยินดีอยู่ข้างหูแยนนี่ แยนนี่ถึงกับอึ้ง เธอไม่รู้ว่าเชนน์คิดจะทำอะไรกันแน่ ทีมงานคนนั้นพูดกับแยนนี่ว่า "เป็นเซอร์ไพรซ์น่ะค่ะ" แยนนี่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ เธอถือกระเป๋าแล้วพูดว่า “งั้นช่วยไปส่งฉันทีค่ะ” ทีมงานขับรถโดยมีแยนนี่นั่งอยู่ที่เบาะหลัง พวกเขาอยู่บนถนนเป็นเวลา 10 นาทีก็ยังไปไม่ถึงโรงแรม “นี่ไม่ใช่ทางกลับโรงแรมหรอกเหรอ?” ทีมงานหัวเราะอย่างขบขัน “จะมีเซอร์ไพรส์ในโรงแรมได้อย่างไรกันล่ะคะ? เรายังเหลือ