บทที่ 1061 เธอกำลังหาทางแก้แค้นจาคอป

วันแรกของปีใหม่ ทั้งสองลงมาจากรถและตรงเข้าไปในบ้าน เฮเธอร์ประหลาดใจเมื่อเธอเห็นเชนน์ “เชนน์ ทำไมจู่ๆ ถึงมาล่ะ?” “ผมมาเยี่ยมคุณนั่นแหละ ป้าเฮเธอร์!” เฮเธอร์หัวเราะ “ลำบากแย่เลยสิ มาถึงแต่เช้ามืดแบบนี้ เดาว่าเธอคงคิดถึงแยนนี่ใช่ไหม?” “อะแฮ่ม” เชนน์ปิดปากด้วยกำปั้นก่อนจะไอเบาๆ แก้เขินกับคำพูดที่ตรงไปตรงมาของเฮเธอร์ แยนนี่จุดยิ้มบางๆ ให้เขา ชายคนนี้ที่ผ่านอะไรมามากมายก็ยังคงมีมุมที่หน้าขึ้นสีจนท่าทีเสียอาการให้เห็น “ฉันจะพาคุณไปล้างหน้าล้างตา” แยนนี่ส่งแปรงสีฟันอันใหม่ให้เขา แต่ไม่มีผ้าขนหนูผืนใหม่ติดบ้านเลยสักผืน เชนน์กวาดสายตามองที่ราวแขวนผ้าก่อนจะเอ่ยถาม “อันไหนคือผืนของคุณ” “สีชมพูค่ะ” เชนน์หยิบผ้าขนหนูสีชมพูมาเช็ดหน้า แยนนี่ยืนอยู่ตรงนั้นพลางดูโทรศัพท์ เธอนึกขึ้นได้ว่าเชนน์ได้โอนเงินมาให้เธอจำนวนหนึ่งเมื่อตอนตีสี่เป็นจำนวนหนึ่งแสนเหรียญ แยนนี่ยกโทรศัพท์ขึ้นมาถามเขาว่า “คุณโอนเงินให้ฉันทำไม” โอนเงินให้ไม่พอแต่จำนวนที่โอนมาก็มากมายเหมือนกัน เชนน์เช็ดหน้าด้วยผ้าขนหนู เขาหันมามองเธอด้วยดวงตาใสซื่อแต่แฝงไปด้วยความขี้เล่นของเจ้าตัว “ฉันดีใจน่ะ ก็เลยโอนเงินให้เธอ” แยนนี่ถึงกับ