บทที่ 1036 กลัวผมจะทิ้งคุณเหรอ

แยนนี่ลากซาแมนธาออกไป ตอนที่เธอกำลังจะออกไป เชนน์ก็ห้ามเธอ "กลับมานี่นะ!" ซาแมนธาดึงมือแยนนี่แล้วบอกเธอ "กลับไปกันเถอะ พี่แยนนี่" แยนนี่กลับมาอยู่ข้างเชนน์ด้วยความอึดอัด เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาหา "ในเมื่อคุณก็มาอยู่ที่นี่แล้ว ให้ผมแนะนำพวกคุณก็แล้วกัน" วิเวียนมองแยนนี่ด้วยสายตาไม่เป็นมิตรและถามอย่างดูถูก "คุณเรียกผู้หญิงคนนี้มาเพราะโกรธฉันเหรอ? เชนน์ คุณเกลียด..." ก่อนที่วิเวียนจะพูดจะประโยค เชนน์จับข้อมือแยนนี่แล้วดึงเข้ามากอดและจูบเธอ มันเป็นจูบที่เกิดขึ้นกะทันหัน ก่อนที่แยนนี่จะได้ทำอะไร เขาก็จูบเสร็จแล้ว เชนน์มองวิเวียนด้วยสายตาดูถูกและไม่พอใจ "โกรธคุณเหรอ? ผมคงลืมคุณแล้วถ้าคุณไม่ทำแบบนั้น" วิเวียนรู้สึกอับอาย เธอกัดริมฝีปากจนซีด แต่ก็ไม่ได้ระบายความโกรธ "ไปให้พ้น แล้วอย่ามาให้ผมเห็นอีก" เชนน์ไล่เธอไปห้วน ๆ วิเวียนเกือบจะร้องไห้ออกมาด้วยความโกรธและอับอาย เธอหันหลังและกำลังจะวิ่งออกไปจากคฤหาสน์ เชนน์บอกตามหลังเธอ "แล้วก็อย่ามาที่บ้านผมอีกนะ ผมจะถือว่าเป็นการบุกรุก" วิเวียนกระทืบเท้าลงบนพื้น เธอทำอะไรไม่ได้ เธอเช็ดน้ำตาแล้ววิ่งออกไป แยนนี่ถามเขาเสียง