บทที่ 1033 เขามาถึงแล้ว

แยนนี่ไม่ทันตั้งตัว เธอไม่คิดว่าจะถูกลิลี่ตบหน้า ลิลี่พูดด้วยความโกรธ "ฉันเตือนเธอไว้เลยนะ จอยส์ เธอเจียมตัว และอย่าทำตัวเด่นในวงการนี้จะดีกว่า มีอีกหลายคนที่จะทำให้เธอไม่มีโอกาสทำงานในวงการนี้ได้อีก!" "ผมก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าใครจะกล้าห้ามผู้หญิงของผมไม่ให้อยู่ในวงการนี้" เสียงเย็นชาของชายหนุ่มดังขึ้นมา แยนนี่และลิลี่หันไปมองพร้อมกัน เชนน์ใส่เสื้อเชิ๊ตสีดำและกางเกงยีนส์สีเทาเงิน รูปร่างที่สง่างามของเขายืนอยู่ใต้ต้นไม้ มีความเย็นชาน่ากลัวแผ่ออกมาจากตัวเขา การปรากฎตัวของเขานั้นสะดุดตา แยนนี่คิดในใจ 'เขามาทำอะไรที่นี่?' ลิลี่ตกใจมาก "เชนน์..." เชนน์ยืนอยู่ใต้ต้นไม้ เขาโบกมือข้างหนึ่ง ดูเหมือนว่าเขาแค่ขี้เกียจเดินเข้าไปหาพวกเธอ เพราะในป่าร้อนมาก เขาเรียกแยนนี่ให้เข้าไปหาเขา "มานี่สิ แยนนี่" แม้ว่าเสียงของเขาจะฟังดูเคร่งขรึม มันก็ฟังดูน่ากลัวเช่นกัน แยนนี่เดินเข้าไปหาเขา เธอยิ้มแล้วถามเขา "คุณมาทำอะไรที่นี่?" "ผมมาตรวจงาน? มีอะไร แอบซ่อนใครไว้หรือเปล่า?" เชนน์จับข้อมือและดึงเธอเข้าไปหาเขา ลิลี่มองพวกเขา ทั้งคู่เหมือนคู่รักที่สนิทกัน 'โอ้ ไม่นะ ดูเห