บทที่ 1029 คุณจะคิดถึงผมไหม?

ซาแมนธาไม่สนใจคารา และไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อดูโทรทัศน์ คารารู้สึกกระวนกระวายอย่างมาก เธอมองไปทางประตูห้องทำงานที่ปิดสนิทอยู่ชั้นบน ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจไปที่ห้องครัวเพื่อหั่นผลไม้ใส่จานแล้วยกขึ้นไปชั้นบน ก็อก ก็อก ก็อก คาราเคาะประตูแล้วพูดว่า "เฮ้ เชนน์ ฉันหั่นผลไม้มา คุณอยากกินไหม?" เชนน์ยิ้ม เขาเอาหัวซุกกับต้นคอของแยนนี่ที่อีกฟากของประตู ขณะที่เขาพูด “ทำไมคุณไม่บอกเธอล่ะว่าผมจะกินมันไหม?” แยนนี่คิดในใจ '... โรคจิต' แยนนี่ถูกเขาปลุกเร้าอารมณ์ เธอกอดคอของเขา และมองไปที่เขา เธอยิ้ม และพูดว่า “คุณรู้ไหมว่าคู่หมั้นของคุณกำลังยืนอยู่นอกประตูนั้น งั้นนี่ใช่การเล่นชู้หรือเปล่า? เชนน์ยิ้ม และพูดว่า “นี่มันดีกว่าไม่ใช่เหรอ?” เขาไม่รู้สึกละอายใจเลยเลยสักนิด หญิงสาวยื่นริมฝีปากสีแดงเข้าไปใกล้หูของเขามากขึ้น ขณะที่เธอพูดว่า "ก็... คุณควรจะพยายามให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะผิดหวังจริง ๆ" เชนน์บีบคางของเธอด้วยนิ้วยาวของเขา ขณะที่เห็นรอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏขึ้นที่ด้านล่างของดวงตาของเขา “เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ?” จากนั้นเชนน์ก้มศีรษะลง และจูบริมฝีปากของเธอ ขณะที่เขาถามว่า "คุณชอบไหม?" แยนนี