บทที่ 1017 ต้องการเงินอย่างเร่งด่วน

ตอนเวลาห้าทุ่ม จอยส์โทรหาเชนน์ และบอกว่าเธอคิดถึงเขา 'นั่นเป็นเรื่องใหม่' เชนน์คิด ในช่วงครึ่งปีที่พวกเขารู้จักกันมา มันเป็นครั้งแรกที่จอยส์เป็นฝ่ายถามหาเขา เขาคิดว่าเธอจะไม่มีวันถามถึงเขา เมื่อจอยส์ก้าวลงจากรถที่คฤหาสน์ลูน่า ลมหนาวที่พัดมากระทบคอของเธอ และซึมเข้าไปในเสื้อผ้าของเธอ เธอปรับผ้าพันคออีกครั้ง เอามันขึ้นมาปิดหน้า สอดมือเข้าไปในเสื้อคลุม และรีบเดินไปที่ประตูหน้าของคฤหาสน์อย่างรวดเร็ว เชนน์ไม่ได้ล็อคประตูทิ้งไว้ให้เธอหลังจากวางสาย เธอสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นทันทีที่เธอก้าวเข้ามาข้างใน ตัวควบคุมอุณหภูมิตั้งค่าอยู่ในอุณหภูมิที่สบาย ไม่มีความหนาวเย็นเลยในคฤหาสน์ เชนน์เป็นสัตว์ที่ออกหากินเวลากลางคืน เขายังคงสวมเสื้อเชิ้ต และกางเกงสแล็กที่เขาสวมไปทำงานในตอนกลางวัน เธอเห็นว่าเขาเพิ่งกลับจากทำงาน และยังไม่ได้จะอาบน้ำหรือนอน หลังจากเปลี่ยนไปใส่รองเท้าสลิปเปอร์แล้ว เชนน์ก็ดึงเธอเข้าไปอ้อมแขนของเขา กลิ่นผู้ชายเข้มข้นโอบล้อมเธอในทันที เขามีกลิ่นหอม สดชื่น และยอดเยี่ยมเหมือนน้ำทะเลที่เย็นยะเยือก เธอยังได้กลิ่นยาสูบ เห็นได้ชัดว่าเขาเพิ่งจะสูบบุหรี่เมื่อไม่นานมานี้ ชายห