บทที่ 882 ไปส่งเขากลับคอนโดกรีนทาวน์

หลังจากดื่มกันไปรอบที่สอง ทั้งสามหนุ่มก็เริ่มเมา เฮกเตอร์รู้สึกตื่นเต้น ที่ทำให้บอยล์กับฮันท์ลีย์อยู่ดื่มกับเขาต่อได้ เขาชูแก้วขึ้นแล้วพูด "ห้ามใครกลับบ้านคืนนี้ จนกว่าเราจะเมา!" ฮันท์ลีย์แซวเขา "เฮกเตอร์ ไม่รู้ว่านายก็เป็นไอ้ขี้เมานะเนี่ย" เฮกเตอร์หัวเราะแล้วตอบ "นั่นมันเมื่อก่อน ตอนนี้เราอยู่ที่นี่ นั่นมันฉันเมื่อเจ็ดปีก่อน เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ได้ ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากดื่มทุกครั้งที่ไปพบลูกค้า" บอยล์บอกเขา "นายรู้ไหมว่ามีตำแหน่งที่เหมาะกับนายในเอ็มโอ กรุ๊ป นะ ถ้ายินดีก็มาได้เลย" เฮกเตอร์พูดเล่น "งั้นฉันขอเงินเดือนที่ต้องการได้หรือเปล่า ท่านประธานลอว์สัน?" "ได้สิ เท่าไหร่ก็ได้ ตราบใดที่มันไม่สูงไปกว่าราคาตลาดทั่วไป" เฮกเตอร์ชี้ไปที่เขาแล้วพูด "ไอ้จิ้งจอกเจ้าเล่ห์! ฉันไม่ได้หวังสูงเลยนะ ฉันจะดีใจถ้าได้เงินเดือนสองแสนเหรียญ ถ้ามันสูงกว่าที่บริษัทเสนอให้ฉัน" บอยล์เป็นคนใจกว้าง "ฉันจะให้นายมากกว่าห้าแสนเหรียญเลย นายก็แค่มาที่บริษัทและทำงานหนักเหมือนทาสให้ฉัน" เฮกเตอร์เกือบสำลักเหล้าเมื่อได้ยินที่เขาพูด "แน่ใจนะว่าจะให้ฉันเพิ่มอีกห้าแสนเหรียญ สำหรับเงินเดือนปกติ? ถึงตอนนี้นายจะร