บทที่ 776 รู้เบื้องหลังการฆาตกรรมทุกอย่าง

ความรู้สึกโกรธและสับสนนั้นผสมปนกันไปหมด ยาคอฟทนรูบี้ไม่ไหว เมื่อเธอยิ่งไปกระตุ้นอารมณ์เขามากขึ้นอีก แม้ว่าเขาจะยังมึนงงเพราะเมา แต่เขาก็ยังเก่งกว่ารูบี้ ใช้เวลาไม่นานก่อนที่เขาจะเข้ามาข่มเหงรูบี้อีกครั้ง เมื่อเขากำลังจะเข้ามาหารูบี้ เธอก็คว้าแจกันเซรามิกสีเขียวที่อยู่ข้างเธอ มาทุบศีรษะยาคอฟ 'เพล้ง!' แจกันแตกละเอียดทันทีที่ทุบลงบนศีรษะยาคอฟ ยาคอฟมึนเล็กน้อย เขายืนอยู่ตรงนั้นสักพัก แล้วเลือดสด ๆ ก็ค่อย ๆ ไหลลงมาจากศีรษะของเขา เลือดไหลลงหน้าผากและเปลือกตาของเขา ยาคอฟหัวเราะเยาะ เขาไม่กล้าแม้แต่ยกนิ้วชี้ไปที่หญิงสาว เพราะเธอเป็นคนที่สำคัญที่สุดของใครบางคน สำคัญมากถึงขนาดที่เขายอมเสี่ยงชีวิตเพื่อเธอ รูบี้ไม่มีความกลัวหรือแม้แต่ความลังเลเลย เธอหยิบมีดที่วางอยู่ข้างเธอ แล้วจี้ไปที่คอของเขาทันที "พาฉันออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!" "ถ้าผมไม่พาไปล่ะ?" ปลายมีดที่แหลมคมขยับเข้าไปใกล้ลำคอของยาคอฟ และเฉือนเนื้อของเขา น้ำเสียงของรูบี้เย็นชาและโหดเหี้ยม เธอจ้องหน้าและเตือนเขา "คุณจะลองก็ได้นะ" "คุณรักเบลนมากขนาดนี้เลยเหรอ?" "ความรักของฉันที่มีให้เบลนนั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่เรื่องที่ทำให้ฉันเ