บทที่ 56 ฉันจะไม่ทิ้งพ่อของหนู

จอห์น ใช้มือจับไม้ค้ำหัวมังกรที่ทำจากไม้โรสวู๊ด ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นมืดครึ้มขึ้นมาทันที “ฮีลตัน นี่ไม่ใช่เงินแค่สี่สิบห้าล้าน แต่เป็นเงินตั้งสี่สิบห้าล้านดอลลาร์ แกเต็มใจที่จะจ่ายเงินก้อนใหญ่ขนาดนี้เพื่อผู้หญิงคนนี้เลยเหรอ?!” แนนซี่พยายามที่จะเป็น ‘ผู้ประณีประนอม’ ในเหตุการณ์ว่า “คุณพ่ออย่าโกรธเลยนะคะ เวอเรียน เธอคงไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้สัญญาเกิดข้อผิดพลาดหรอกค่ะ” นายใหญ่ไม่มีท่าทีที่จะสงบลงยิ่งเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ กลับกลายเป็นยิ่งโกรธมากขึ้นแทน เขาถือไม้ค้ำยันตัวเองยืนขึ้น และจ้องมองไปที่ เวอเรียน “นี่ขนาดเธอไม่ได้ตั้งใจทำยังเกิดหายนะขนาดนี้ แล้วถ้าเธอตั้งใจทำล่ะมันจะขนาดไหนกัน!” นายใหญ่เริ่มสงสัยในตัวของ เวอเรียน อย่างหนัก หรือว่าเธอจะเป็นคนของคู่แข่งส่งมาสืบข่าวและสร้างความวุ่นวายให้พวกเขากันแน่ แนนซี่ เลือกเวลาได้เหมาะสมมากในการฟ้องเรื่องของเธอ ปกติแล้วนายใหญ่ก็ไม่ชอบเธอเป็นทุนเดิม ยิ่งตอนนี้มันก็ยิ่งทำให้ท่านไม่ชอบเธอเพิ่มขึ้นไปอีก จอห์น ตะคอกขึ้นอย่างเย็นชา และหันหลังกลับเดินออกจากห้องนั่งเล่นไป “จะไปไหนก็ไป อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก” แนนซี่ แสร้งทำเป็นคนดีและพยายามปลอบใ