บทที่ 43 คุณ? ผมแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ?

เยลเลน โบดด์ หมุนกุญแจรถไปรอบ ๆ ขณะที่เขาเดินเข้าไปในห้องทำงานของ ฮีลตัน ขณะที่เขาเปิดประตูเข้าไป ฮีลตัน ฟัดด์ และ คุซ ซาเวียร์ กำลังคุยเรื่องงานกันอยู่ เขากล่าวว่า “สวัสดีครับลุง ขอโทษที่ขัดจังหวะ” คุซ ซาเวียร์ มองไปทางต้นเสียง ดูเหมือนเขากำลังงุนงง “คุณชายเยลเลน? คุณมาทำอะไรที่นี่?" ฮีลตัน ฟัดด์ ปิดแฟ้มเอกสารและออกสั่งด้วยเสียงที่สงบว่า “คุณออกไปก่อน” คุซ ซาเวียร์ พยักหน้าและยิ้มอย่างสุภาพให้ เยลเลน โบดด์ ขณะที่อยู่ด้านข้างเขา หลังจาก คุซ ซาเวียร์ จากไป ฮีลตัน ก็ขมวดคิ้วขณะยกมือขึ้นเพื่อปรับเน็คไท เขาพูดด้วยเสียงที่ชัดเจน “นายคงจะไม่แวะมาโดยไม่มีเหตุผล นายมาทำอะไรในห้องทำงานของฉันแต่เช้าแบบนี้?” เยลเลน โบดด์ ชะงัก ก่อนที่จะเดินเข้ามาใกล้เขาแล้วพูดว่า “ลุงจะกลับคำไม่ทำตามสัญญาใช่ไหม พ่อของผมได้ตกลงกับลุงแล้วว่าอนุญาตให้ผมทำงานใน ฟัดด์ กรุ๊ป ใช่ไหม?” “พ่อของนายอนุญาตแล้ว แต่ฉันไม่เคยสัญญา” เยลเลน โบดด์ ยิ้มกว้าง เขายิ้มอย่างช้า ๆ แทนที่จะร้อนรน “พูดตามตรงนะลุงเล็ก ลุงแค่กลัวว่าผมจะสนิทกับเวอเรียน มากขึ้นจนทำให้เธอตกหลุมรักผมแทนหรือเปล่า?” ดวงตาของ ฮีลตัน หรี่ลง “ฉันคิดว่านา