บทที่ 39 นอนด้วยกันสามคนอย่างครอบครัว

เวอเรียน เดินตาม เจลลี่ บีน ที่กำลังโกรธขึ้นไปที่บนห้องของเธอ เจ้าตัวน้อยปีนขึ้นไปบนเตียงของเธอแล้วก็ซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าห่มพร้อมกับตุ๊กตาเปเปอร์ พิค ของเธอ พร้อมกับร้องไห้อย่างเสียใจ เวอเรียน เข้ามานั่งข้างเตียง เธอปลอบโยนเด็กน้อยที่เศร้าเสียใจ “บางทีคุณพ่ออาจจะติดธุระสำคัญบางอย่างอยู่ เขาเลยไม่สามารถมาเข้าร่วมกิจกรรมพ่อแม่ลูกของ เจลลี่ บีน ได้ หนูอย่าน้อยใจพ่อเขาเลยนะคะ หยุดร้องไห้ได้ไหมคะคนดี?” เจ้าตัวน้อยเปิดผ้าห่มอย่างโกรธ ๆ ร่างเล็ก ๆ ของเธอนั่งอยู่บนเตียงดวงตากลมโตของเธอแดงก่ำ เธอดูน่าสงสารมากเหมือนกระต่ายผู้น่าสงสารที่ถูกทอดทิ้ง “พ่อรักพี่ชายมากกว่าหนู! หนูจะไม่รักพ่ออีกต่อไปแล้ว!” การเปรียบเทียบระหว่างความรักที่ได้รับในหมู่เด็ก ๆ เกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ ยิ่งไปกว่านั้นคือ ฮีลตัน มีความลำเอียงอย่างเห็นได้ชัด เขาได้บังเอิญทำร้ายหัวใจดวงน้อย ๆ ของ เจลลี่ บีน อย่างไม่ได้ตั้งใจ เวอเรียน โอบกอดเด็กน้อยไว้ในอ้อมแขนของเธอ ยกมือขึ้นปาดน้ำตาเบา ๆ และปลอบโยนเธออย่างนุ่มนวล "อย่าร้องไห้อีกเลยนะจ๊ะ ดูสิตาหนูบวมไปหมดแล้วถ้าไม่หยุดร้องเดี๋ยวจะไม่สวยน๊า" “มอนตี้ ทำไมพ่อถึงรักพี่ชายมากกว่าหน