Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 965 เตรียมเปิดประมูลอีกรอบ

“ใช่ มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ฉันยังเสียใจอยู่” เอริกตอบทันที ถูกต้อง ชีวิตมักจะเต็มไปด้วยความเสียใจ แต่ในท้ายที่สุดก็ไม่มีใครมีเวลามากพอที่จะแก้ไขมันทั้งหมด จู่ ๆ แจ็คสันก็ทำหน้าจริงจัง “อย่ากังวลเลย ฉันจะเอาเธอกลับมาให้ได้ ตั้งแต่ที่ฉันเจอเธอ ใจฉันก็จมอยู่แต่กับสายตาและรอยยิ้มของเธออยู่ดี ฉันไม่เคยรักใครแบบที่ฉันรักเธอเลย ฉันไม่เคยคิดที่จะแต่งงานจนกระทั่งฉันได้พบเธอด้วย นายกลับไปรูปวาดต่อเถอะ สุดสัปดาห์นี้ฉันจะพานายไปเดินเล่นในที่ ๆ มีความเขียวขจี เราจะไปที่ ๆ เย็นสบาย อย่าลืมทิ้งสเก็ตช์ของนายไว้ให้ฉันด้วยนะ ฉันต้องการ… บางสิ่งเอาไว้จดจำนาย” เอริกพยักหน้า "ได้สิ" … เวลามักเดินไปอย่างรวดเร็วโดยไม่รอใคร จะมีคน ๆ หนึ่งต้องการที่จะหยุดมันไว้เสมอ แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ทำได้เพียงเฝ้ามองเวลาล่วงเลยไปเท่านั้น วันศุกร์มาถึงในพริบตา แอริสโตเติลได้ออกจากโรงพยาบาลและถูกส่งตัวกลับบ้านแล้ว เขาร่าเริงและมีความสุขเหมือนเคย โดยไม่รู้ถึงความหวาดกลัวครั้งใหญ่ที่เขาเพิ่งสร้างให้แอเรียนและมาร์ค แอเรียนไม่ได้นอนมากในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เธอมักจะสะดุ้งตื่นในเวลาไม่ถึงสองชั่วโมงเสมอ เธอให้นมแอริสโตเติ

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.