บทที่ 917 ถูกตีและอ้อนวอน

แจ็คสันไม่รั้งธัญญ่า ความยุติธรรมถูกกู้กลับคืนมาแล้ว มันไม่สำคัญหรอกว่าธัญญ่าจะไปไหน เขาเพียงแต่ถามเธอว่ามีใครได้บังคับให้เธอทำสิ่งนี้ไหมเพราะเขารู้สึกว่ามันยากมากที่เธอจะลงมือทำทั้งหมดนี้อย่างไร้ที่ติคนเดียว แต่ในเมื่อเธอปฏิเสธที่จะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของพ่อเด็ก เขาก็จะไม่ถามต่อ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกโล่งอก... ธัญญ่ากลัวเกินกว่าจะกลับบ้าน เธอจึงเดินเถลไถลข้างนอกอยู่นานก่อนที่จะตัดสินใจว่าเธอจะไปพบอเลฮานโดรเอง เธอรู้ว่าหากเธอไม่ทำเช่นนี้ ทั้งเธอและเจตต์คงจะไม่รอด นั้นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอจึงไม่ได้เปิดโปงอเลฮานโดรกับแจ็คสัน เธอจะต้องเก็บเรื่องนั้นไว้เพื่อความอยู่รอด ไม่อย่างนั้นความตายจะต้องมาเยือนเธอแน่นอน มือของเธอสั่นสะท้านเมื่อเธอโทรหาอเลฮานโดร เสียงที่เยือกเย็นดั่งปีศาจของเขาตอบมาว่า “หึ ช่างเป็นเซอร์ไพรส์อย่างยิ่ง เธอติดต่อฉันเองจริง ๆ ด้วย” “คุณอยู่ที่ไหน?” เธอถามพลางรวบรวมความกล้าทั้งหมดของเธอ “ฉันต้องการพบคุณ” “อยู่ตรงนั้นและอย่าไปไหน” อเลฮานโดรกล่าวอย่างใจเย็น “ฉันจะส่งคนไปรับ” หลังจากที่วางสายธัญญ่าก็นั่งลงกับพื้นพลางสั่นสะท้าน เธอยังคงรวบรวมความกล้าของเธอต่อไป ไหน