บทที่ 616 ได้เวลามีลูกกัน

พวกเขาเข้าไปในสำนักงานและเริ่มทำงานอีกวัน ทิฟฟานี่ตบหน้าตัวเองเบา ๆ เมื่อเธอนั่งลง "ตื่น ๆ!" อายตบหน้าอกตัวเองเพราะยังตกใจอยู่ “ฉันแค่อยากจะทักทายเมื่อฉันเห็นเธอและคุณเวสต์ ฉันลืมไปเลยว่าเขาเป็นเจ้านายของเรา พวกเรามาสายต่อหน้าเจ้านายของเรา นั่นทำให้ฉันตกใจมาก…” ทิฟฟานี่ดูไม่ใส่ใจเลย เธอไม่ผิดที่มาสาย “หยุดตบหน้าอกตัวเองได้แล้ว มันแบนพอแล้ว เธอจะไม่เหลืออะไรเลยถ้าเธอทำอย่างนั้นต่อไป ฉันยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย เธอกินอะไรมาหรือยัง?” อายลูบท้องของเธอและตอบอย่างขมขื่นว่า “ฉันก็ไม่ได้กินเหมือนกัน เราสั่งอาหารมาดีไหม? เรากินมันที่ทางเข้าภายหลังได้ เราจะถูกดุถ้าเรากินที่นี่” ทิฟฟานี่บ่นในใจ แจ็คสันสัญญาว่าเธอสามารถทานอาหารเช้าที่ออฟฟิศได้ แล้วทำไมเขาถึงไม่ทำอะไรเลย? เธอควรจะสั่งอาหารมาให้เขาด้วยเหรอ? เธอกำลังครุ่นคิดถึงเรื่องนี้เมื่อซัมเมอร์ปรากฏตัวในสายตาของเธอและเดินเข้ามาหาเธออย่างสง่างาม ขณะที่ซัมเมอร์เดินผ่านเธอไป ซัมเมอร์ก็วางกล่องอาหารไว้บนโต๊ะทำงานของเธอ ซัมเมอร์กล่าวว่า “ฉันเอาอาหารมาให้แจ็คสันและนำส่วนแบ่งของเธอมาด้วยเพราะไหน ๆ เธอก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน แวะไปที่บ้านบ้างนะเมื่อเธ