บทที่ 555 วิเคราะห์เอลลี่

เอลลี่รู้สึกประหลาดใจ มาร์คเหลือบมองเครื่องแต่งกายที่พิถีพิถันของเธอแต่ไม่แสดงปฏิกิริยาใด ๆ เธอรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย “ได้ค่ะ… ดิฉันจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ” เธอข้ามถนนภายใต้แสงแดดอันร้อนระอุไปยังร้านกาแฟ เอลลี่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่ออากาศที่เย็นและสดชื่นในร้านกาแฟกระทบเธอ เธอเดินทอดน่องไปหานายาและพูดว่า “ชาดำเย็นสองแก้วค่ะ” นายาสังเกตเห็นชุดของเอลลี่ด้วยการชำเลืองมองเพียงครั้งเดียว เธอพูดไม่ออก เธอเป็นคนเจียมเนื้อเจียมตัวมากเสมอ แต่เธอยอบรับเสื้อสายเดี่ยวกับกางเกงขาสั้นหรือกระโปรงสั้นได้ อย่างไรก็ตาม ลุคของเอลลี่นั้นดูมากกว่าแค่เสื้อสายเดี่ยว... “ได้ค่ะ...” นายารู้สึกเขินอายเล็กน้อย เธออายเกินกว่าจะจ้องมองเอลลี่นานเกินไปถึงแม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้หญิงทั้งคู่ก็ตาม ทิฟฟานี่ซึ่งอยู่หลังเคาน์เตอร์ได้ยินเสียงของเอลลี่จึงหันกลับไปมอง เธออารมณ์เสียทันที “ชุดทำงานของคุณมีบุคลิกอย่างแน่นอน คุณไปเป็นนักเต้นระบำเปลื้องผ้าในไนต์คลับได้เลยนะ มาร์คช่างมีรสนิยมที่พิเศษ ผู้หญิงทุกคนในที่ทำงานของคุณแต่งตัวแบบนั้นเหรอ?” เอลลี่สะบัดผมของเธออย่างมั่นใจ “เฉพาะคนที่มีรูปร่างดีเท่านั้นที่จะกล้าแต่งตัวแบบนี้ เ