บทที่ 465 ขึ้นบัญชีดำ

สุดท้าย ใบหน้าของแอเรียนก็เต็มไปด้วยน้ำตา เธอกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง เสียงของเธอสะท้อนออกมาอย่างหมดหนทางและเจ็บปวดตลอดทั้งคืนที่เงียบงัน จนกระทบเข้าไปในหัวใจของทิฟฟานี่ เมื่อสถานการณ์คลี่คลาย แอเรียนเพียงร้องไห้เบา ๆ โดยไม่แสดงอารมณ์มากเกินไป ตอนนี้ ทิฟฟานี่เข้าใจดีว่าแอเรียนต้องทนเจ็บปวดเพียงใด “ฉันขอโทษ แอริ… ฉันไม่ควรพูดสิ่งเหล่านั้น อย่าร้องไห้ โอเคไหม? เราจะไม่กลับไป เราจะอยู่ที่นี่ ทำเป็นว่าฉันไม่เคยพูดอะไรนะ จากนี้ไปฉันจะอยู่กับเธอ!” … ร้านขนมมีกำหนดจะกลับมาเปิดในอีก 6 วัน แอเรียนตัดสินใจเปิดร้านอีกครั้งในวันปีใหม่ การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของมาร์คในบาร์ส่งผลต่ออารมณ์ของเธอ เธอไม่ต้องการที่จะอยู่เฉย ๆ และมีความคิดที่หมกมุ่นอยู่กับคนที่เธอไม่ควรครุ่นคิดถึง ทางที่ดีที่สุดคือเธอต้องทำให้ตัวเองยุ่งอยู่เสมอ ตอนแรกเธอคิดว่าเธอจะปล่อยมันไปได้ บอกลาอดีต และลืมผู้ชายคนนั้นไปเสีย แต่ตรงกันข้าม เมื่อเวลาผ่านไปเธอกลับคิดถึงเขาบ่อยขึ้น เธอเคยคิดว่าเธอถือเขาเป็น "ครอบครัว" ซึ่งเป็นความสัมพันธ์ที่ไร้สาระ ณ จุดนี้ ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอรักเขา เพียงแต่ว่าในอดีตเธอไม่เคยเข้าใจว่าความรักเป