Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 322 คุณช่วยฉันได้ไหม

แอเรียนถามอย่างสบายๆ “ใครส่งมาหรอ?” หญิงสาวตอบตามคำถาม “เขาแจ้งว่าชื่อไบรอันค่ะ” ไบรอันเหรอ แอเรียนปวดหัวเล็กน้อย วิธีการพูดของมาร์คตอนพูดกับเธอนั้นไม่ได้น่ารักเท่าไหร่นัก เธอไม่คิดว่าเขาจะขอให้ไบรอันมาส่งอาหารเช้าให้เธอด้วย แต่ถ้าเขาไม่ได้สั่ง ไบรอันคงจะไม่กล้าทำด้วยตนเองเป็นแน่ เธอเดาไม่ออกว่ามาร์คกำลังคิดอะไรอยู่ อากาศนั้นร้อนมากขึ้นทุกวัน และอายุอาหารก็ลดลงไปเรื่อย ๆ เธอคงทานคนเดียวไม่หมด คิดได้เช่นนั้นเธอจึงแจ้งไปว่า “ฉันเอาแค่นี้ ที่เหลือก็เอาไปแบ่งกันนะ ยังไงฉันก็คงทานไม่หมดแน่ ๆ” หญิงสาวหน้าแผนกต้อนรับทำตามที่เธอบอกอย่างดีอกดีใจและเก็บของดี ๆ ไว้ให้เอริกโดยเฉพาะ ตอนที่เอริกเห็นป้ายบนกล่องอาหารเขาก็กระเดาะลิ้น “สงสัยจะคืนดีกันแล้ว ดูนี่สิ ส่งอาหารมาถึงที่ออฟฟิศด้วย…” “คุณนาธานเนียล ว่าอะไรนะคะ?” สาวแพนกต้อนรับถามด้วยความงุนงง เอริกส่ายหัว “ไม่มีอะไร กลับไปทำงานได้” เมื่อทำงานเสร็จสำหรับวันนั้นแล้ว แอเรียนไม่ได้ให้ทิฟฟานี่มารับ เธอเลิกงานเร็วกว่าปกติ เวลาจึงไม่ตรงกัน เลยไม่อยากทำให้วุ่นวาย เมื่อแอเรียนเปิดประตูเข้าห้องเธอ เธอก็รับรู้ได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ปกติข้าวปั้นจะต

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.