บทที่ 310 ลิเลียนไปที่เทรมอนต์ ทาวเวอร์

แจ็คสันถอนหายใจอย่างโล่งอก “ไม่เป็นไร ไหน ๆ ผมก็เอามาให้แล้วก็กิน ๆ มันไปเถอะ คราวหน้าถ้าผมตื่นเช้าและมีเวลาเหลือผมจะทำอาหารมาให้อีก ผมแค่อยากช่วยให้คุณสะดวกขึ้นเพราะฉะนั้นคุณไม่ต้องลำบากใจหรอก” ทิฟฟานี่ถอนหายใจอย่างโล่งอกเช่นกันก่อนที่เธอจะหยิบปิ่นโตแล้วเดินจากไป เทรมอนต์ ทาวเวอร์ ลิเลียนใช้ใบปลิวพัดลมใส่ตนเองพร้อมกับเงยหน้ามองตึกที่ใหญ่โต หลังจากนั้นไม่นานเธอก็เดินเข้าไปที่แผนกต้อนรับ “คุณคะ รบกวนเรียกผู้บริหารให้ฉันหน่อยได้ไหม? บอกเขาว่าฉันเป็นแม่ของ ทิฟฟานี่ เลน และฉันมีเรื่องจะบอกเขา คือ ภรรยาของผู้บริหารของคุณอยู่ที่บ้านฉัน” พนักงานต้อนรับยิบโทรศัพธ์ขึ้นมาเมื่อได้ยินเช่นนั้น “รอสักครู่นะคะ” การโทรถูกเชื่อมต่อสำเร็จ พนักกงานต้อนรับพูดอย่างระมัดระวังว่า “คุณเทรมอนต์ มีคนอยากพบคุณ เธอบอกว่าเธอเป็นแม่ของ ทิฟฟานี่ เลน” “ส่งเธอขึ้นมา” มาร์คตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ไม่แยแส เมื่อสิ้นสุดการโทร พนักงานต้อนรับเดินไปส่งลิเลียนที่ประตูลิฟต์ด้วยตนเอง “ขึ้นไปที่ชั้น 46 นะคะ อย่าลืมเปลี่ยนเป็นรองเท้าเป็นรองเท้าแตะเมื่อคุณออกจากลิฟต์และกรุณาเดินอย่างเบา ๆ " ลิเลียนจำทุกอย่างด้วยความเชื่อฟังก