บทที่ 268 พ่อที่ลำเอียง

วันต่อมามาร์คหายไปตั้งแต่เช้าตรู่ แอเรียนรู้สึกกระสับกระส่ายเพราะเรื่อง จอร์จ ลีไวน์ พอเธอลงมาด้านล่างแมรี่ก็เดินเข้ามาบ่น “แอริ เธอทะเลาะกับนายท่านอีกแล้วหรอ? นายท่านเพิ่งกลับมาจากทริปธุรกิจเหนื่อย ๆ เมื่อคืนและเมื่อเช้าท่านก็ดูไม่พอใจ เธอเองก็ดูบึ้งตึงเช่นกันนะ” แอเรียนส่ายหน้า “หนูไม่ได้หาเรื่องเขานะ หนูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาเป็นอะไร หนูอารมณ์ไม่ดีแต่มันไม่ได้เกี่ยวกับเขา ไม่ต้องห่วงนะแมรี่ ช่วงหลัง ๆ หนูยุ่งมาก หนูต้องทำงานล่วงเวลาสักสองสามวันนะเพราะว่าหลัง ๆ หนูไม่ได้ทำงานล่วงเวลาเลย หนูรบกวนดูข้าวปั้นให้หนูด้วยนะ” แมรี่ถอนหายใจอย่างโล่งอก “ฉันดีใจที่คุณไม่ได้ทะเลาะกัน ไม่ต้องกังวล ข้าวปั้นกินดีกว่าฉันอีก ฉันให้มันลองของอร่อยทุกอย่างในบ้านที่มันชอบ ตอนนี้อ้วนไปหมดแล้วและท้องของมันก็แทบจะกวาดพื้นตอนที่มันเดิน” แอเรียนไว้วางใจแมรี่ในการดูแลข้าวปั้นโดยสินเชิง เธอรีบตรงไปที่บริษัทของเธอหลังจากที่ทานอาหารเช้า อย่างไรก็ตามเมื่อเธอมาถึงเธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ทุกคนดูไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พวกเขาจะมองไปที่หน้าบริษัทเป็นครั้งคราว เธอรู้สึกสงสัยจึงถามคนข้าง ๆ ว่า “เกิดอะไรขึ้น?”