บทที่ 256 ทางตันอีกครั้ง

แอเรียนไม่อาจทนรอได้อีกต่อไป เธอปลุกชายชราให้ตื่นด้วยความระมัดระวัง เขาลืมตาและคิดว่าเธอคือพยาบาลคนหนึ่ง “พอลลีนอยู่ที่ไหน? ทำไมวันนี้พวกเขาถึงเปลี่ยนพยาบาล?” แอเรียนวางอาหารลงตรงหน้าของเขา “ทานอาหารให้เสร็จก่อนค่ะ” ชายชราหยิบมีดและส้อมของเขาขึ้นมาอย่างช้า ๆ แต่ดวงตาของเขามองพวกเขาอย่างระมัดระวัง “คุณไม่ใช่พยาบาล ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?” ทิฟฟานี่ดึงจดหมายออกมาจากกระเป๋าของแอเรียน “คุณเขียนจดหมายฉบับนี้หรือเปล่า?” ชายชราเหลือบมองไปที่จดหมายและพูดขึ้น “ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดถึงอะไร ฉันไม่เคยเขียนจดหมายใด ๆ มันสามปีมาแล้วที่ฉันออกมาจากสถานที่แห่งนี้ สายตาของฉันไม่ดีและมือของฉันก็สั่น ฉันจะเขียนจดหมายได้อย่างไรกัน?” ในตอนนี้แอเรียนรู้สึกสับสน “คุณไม่ใช่คุณสโลนใช่ไหมคะ? แล้วทำไมที่อยู่ของบ้านของคุณที่อยู่ก่อนหน้านี้ถึงอยู่บนจดหมายฉบับนี้คะ? คนที่ส่งมานี้สำคัญกับฉันมากค่ะ ได้โปรดบอกความจริงกับฉันเถอะนะคะ! ถ้าคุณไม่ใช่คุณสโลน อย่างน้อยคุณก็ต้องรู้จักเขา” ชายชราวางมีดลงและเอนกายลง “ฉันไม่รู้จัก ช่วยออกไปที คุณกำลังรบกวนฉัน” แอเรียนไม่พอใจเป็นอย่างมากที่ถูกไล่ออกไปเช่นนี้ “สิ่งนี้เกี่ยวข้องก