บทที่ 1238 ความสงสัยมักทำให้เรากลัวที่จะเดินบนเส้นทางแห่งชัยชนะ

ซิลแวงมองเธอด้วยความสงสัย “เดี๋ยวก่อนนะ คุณรู้ได้ยังไง?” “โรบินทะเลาะกับแม่เธอหลังจากที่เธอกลับไปบ้าน” แอเรียนกล่าว “เธอเลยหนีออกจากบ้านและอยู่ที่สวนสาธารณะตอนดึกดื่นคนเดียว ฉันเลยไปหาเธอ คุณได้โทรหาเธอหลังจากที่ตื่นแล้วหรือเปล่า?” ซิลแวงส่ายหัว “เปล่า จะให้ผมโทรหาเธอแล้วพูดว่าอะไรล่ะ? ผมผิดเองที่เหวี่ยงใส่เธอเมื่อวานนี้… ผมเดาว่าเธอคงจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ให้คุณฟังแล้วด้วย พระเจ้า ผมล่ะปวดหัวจริง ๆ” คำพูดของซิลแวงทำให้เข้าใจได้ว่าเขาไม่ได้วางแผนที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ของเขาและโรบิน อย่างไรก็ตาม แอเรียนไม่ได้แสดงปฏิกิริยาใด ๆ เธอเพียงแค่ต้องการคำตอบที่ชัดเจนจากเขา “ใช่ ฉันรู้ แต่คุณจะคิดมากทำไม? คุณกล้าทำ คุณก็ต้องกล้าที่จะยอมรับผลที่ตามมาสิ ทำไม? คุณที่จะปัดความรับผิดชอบที่จะตามมาเหรอ?” ซิลแวงดูค่อนข้างจะกระวนกระวายจากความสับสนของเขา “มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดเลย โอเคไหม? ผมไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงเพราะผมรู้ดีว่าปัจจุบันผมไม่สามารถให้อะไรได้นอกจากคำสัญญาที่เป็นลมปาก ผมรู้ว่าเธอถูกเลี้ยงดูมายังไง เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่เติบโตมาในครอบครัวหัวโบราณ สิ่งเดียวที่เธอเคยทำระหว