บทที่ 1236 มาร์คเชียร์คู่นี้

”ฉันรู้ว่าแม่เธอคิดว่าฉันเป็นตัวอย่างที่ไม่ดี แต่ฉันไม่โกรธเขาหรอก เขายังคิดว่าเธอเป็นเด็กน้อยอยู่ เพราะฉะนั้นแน่นอนว่าเมื่อเธอทำอะไรที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน เขาจะต้องโทษคนรอบข้างเธออยู่แล้ว มันเป็นเรื่องปกติ พ่อแม่หลายคนก็เป็นแบบนี้ ฉันเข้าใจและฉันไม่สนหรอกว่าคนอื่นจะคิดยังไงกับฉัน” เธอกล่าว “ที่สำคัญกว่านั้น ฉันรู้ว่าเธอกับเขาต่างรู้กันดีว่าพวกเธอมีความสัมพันธ์ที่แน่นแค่ไหน ถูกไหม? เลิกเศร้าได้แล้ว อย่าคิดมากเลย ไปนอนได้แล้ว… ฉันเตรียมห้องรับแขกไว้ให้เธอแล้ว” สิ่งที่กลายเป็นการปรึกษากันยามดึกดื่นทำให้แอเรียนได้นอนน้อยลง เมื่อถึงตอนเช้าเธอแทบจะลุกไม่ขึ้น มาร์คก็อยู่กับเธอเมื่อคืนก่อน แต่เขากลับดูสดใสกว่าเธอมาก ยิ่งพอเขาใส่สูทแล้วเขายิ่งดูมีกะจิตกะใจจะทำงานมากขึ้นไปอีก ราวกับว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนไม่มีผลกระทบกับเขาเลย แอเรียนรีบไปที่ออฟฟิศเช้าวันนั้นเพราะเธอต้องตรวจบางอย่างด้วยตัวเอง ไม่อย่างนั้นเธอคงจะนอนต่อไปแล้ว ทว่า เธอง่วงเกินกว่าที่จะไปเรียกแท็กซี่เอง เธอจึงยอมรับคำเสนอของมาร์คที่จะไปส่งเธอ หลังจากที่มองเธอหาวอย่างกว้าง มาร์คก็เอื้อมมือมาถูแก้มเธอ “นี่ ยังตื่นไม่ดีอีกเหรอ