บทที่ 1171 นั่นฟังดูไม่เหมือนบทสนทนาที่มีความสุขเลย

มาร์คดูเหมือนจะคิดไว้ว่าแอเรียนหลับไปแล้วเพราะขณะที่เขาเดินเข้าประตูมาเขาก็ยังคุยโทรศัพท์แทนที่จะปิดบังบทสนทนาเหมือนที่เขาชอบทำ “ผมไม่สนใจว่าคุณคิดจะทำอะไร” เขาตะคอก “ถ้าคุณต้องการก็เชิญคุณสร้างปัญหาจนโลกแตกเลยก็ได้ ผมไม่สน ขอโทษที่อาจจะทำลายความฝันของคุณ แต่ผมไม่ใช่ผู้ชายที่ไม่มีศีลธรรมแน่นอน” เมื่อได้ยินเสียงโกรธเกรี้ยวของเขา แอเรียนก็วางปากกาลงแล้วเงยหน้ามองเขา พวกเขาสบสายตากัน สีหน้าของมาร์คเปลี่ยนไปเล็กน้อยก่อนที่เขาจะวางสายทันที “ยังไม่นอนอีกเหรอ? มานั่งทำอะไรที่ห้องนั่งเล่น?” แอเรียนกอดแบบที่เธอยังวาดไม่เสร็จเอาไว้ “ก็รอคุณไงคะ เมื่อกี้คุณคุยกับใครเหรอ? คุณดูไม่พอใจมากเลยนะ” ความกังวลแว่บผ่านดวงตาเขา “ไม่มีอะไร ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ เธอก็รีบเข้านอนได้แล้ว” แอเรียนค่อนข้างไม่พอใจที่เขาหลีกเลี่ยงคำถาม เธอได้ยินทุกคำที่เขาพูดขณะที่เขาคุยโทรศัพท์ และสัญชาตญาณของเธอบอกเธอว่า ใครก็ตามที่อยู่อีกฝั่งของสายคือผู้หญิง ถึงอย่างนั้น มาร์คก็ตัดสินใจที่จะไม่บอกเธอ แอเรียนแค่อยากจะเข้าใจเขาหรืออย่างน้อยก็รู้ว่าตอนนี้เขากำลังต้องเจอกับอะไร นี่ไม่ใช่เรื่องที่สามีภรรยาควรจะแบ่งปันกันหรอกเหรอ? เ