บทที่ 1090 ความห่วงใย ความกังวล และคำโกหก

หลังจากที่เงียบไปชั่วครู่มาร์คก็เปลี่ยนเรื่องคุย “การปรับปรุงคฤหาสน์วินน์เกือบจะเสร็จดีแล้ว เธออยากจะไปดูวันไหนดี?” อารมณ์ของแอเรียนดีขึ้นในที่สุด “เสาร์อาทิตย์หน้าค่ะ ฉันทนรอไม่ไหวแล้ว คฤหาสน์วินน์คงจะเหมือนคฤหาสน์เทรมอนต์ในอดีตมาก” “แค่น่าเสียดายที่มันจะดูไม่มีชีวิตชีวาเลยเพราะไม่มีใครอยู่ที่นั่น” มาร์คกล่าว “ฉันส่งคนไปตรวจดูแล้ว ฉันจะให้คนคอยไปทำความสะอาดและเก็บกวาดเป็นระยะ ๆ เพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วงนะ” แอเรียนไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องเป็นห่วงอยู่แล้ว เธอสบายใจกับการจัดการของมาร์ค เธอจึงปล่อยให้เขาทำทุกอย่าง เธอไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากจะออกคำสั่ง เขายังจ่ายค่าเสียหายทั้งหมดอีกด้วย “ขอบคุณนะคะ” “เธอพูดว่าอะไรนะ?” มาร์คถามพร้อมสีหน้าที่บูดบึ้ง “ฉันจะเสียใจที่ช่วยเธอหากเธอพูดสุภาพกับฉันแบบนี้ ต้องถ่อมตัวกับฉันขนาดนี้เลยเหรอ?” เธออดไม่ได้ที่จะยิ้ม “มันเป็นการแสดงความขอบคุณอย่างจริงใจไงคะ ไม่ใช่ตามมารยาทแบบเสแสร้ง ดูแจ็คสันสิ เขาปิดบังทุกอย่างจากทิฟฟ์จนตอนนี้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ถึงจุดแตกหัก คุณได้ปิดบังอะไรจากฉันหรือเปล่า? ฉันควรจะอารมณ์เสียด้วยหรือเปล่า?” มาร์คหรี่ตาลง “ฉันไม่เคยเก็บเร