บทที่ 888

ฉันไม่ได้สนใจเขา เนื่องจากฉันกำลังยุ่งกับการนึกถึงแซคคารี่ ในตอนนั้นฉันไม่รู้เลยว่าแซคคารี่กำลังไปเจอลูคัสอยู่ … แซคคารี่เป็นคนฉลาด เขามีไหวพริบมากและเดาว่ามีบางอย่างผิดปกติจากสิ่งที่แคโรไลน์พูด เขายืนอยู่ตรงทางเข้าโรงพยาบาลกับความเงียบเป็นเวลานาน เขารู้สึกเศร้าเล็กน้อยตอนที่เขานึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ลูคัสแอบอ้อนวอนเขาก่อนหน้านั้น มันเห็นได้ชัดในสายตาเขาว่าลูคัสขอร้องให้แซคคารี่ปล่อยเขาไป แซคคารี่ไม่เคยคิดว่าคนที่มีอำนาจขนาดนั้นจะขอร้องเขา เขาเคยคิดว่าเขาน่าจะเข้าใจผิดไปแน่ ๆ เขาเดินเข้าไปในโรงพยาบาลแล้วก้าวเข้าไปในลิฟต์ ตอนที่เขาไปถึงชั้นห้า โถงทางเดินนั้นก็มีแต่ความว่างเปล่า ลูคัสพักอยู่ที่ห้อง 504 แซคคารี่พูดกับตัวเองเบา ๆ “ช่างกล้าเสียจริง ๆ!” ลูคัสกล้าหาญมากที่ไม่ให้บอดี้การ์ดคอยเฝ้าเขาไว้ เขาไม่กลัวว่าจะถูกดักโจมดีในตอนที่เขาอ่อนแอมากที่สุดอย่างงั้นเหรอ? หรือบางทีเขาอาจจะรู้แล้ว? จิตแพทย์เก่งในเรื่องการอ่านคน คุณนายชิคที่แสนซื่อบื้อเลยไม่ระมัดระวังตัว เธอไม่สามารถรู้ถึงแผนการที่เขาเตรียมมาอย่างแยบยล เขาถึงขึ้นใช้เธอในการเดินเกมส์หมากรุกของเขาได้