บทที่ 858

แซคคารี่ฟื้นตัวจากบาดแผลได้ดี แต่เนื่องจากที่เขาไม่ชอบบรรยากาศในห้องพักและรำคาญวอลเลซ เขาเลยขอออกจากโรงพยาบาล ซึ่งฉันเห็นด้วยกับเขาเลยพาเขากลับบ้าน เอเลนกับแอนดรูคอยดูแลเด็ก ๆ และพี่เชอริลก็ยังคงอยู่ที่นั่น เธอบอกว่าเฮนรี่จะมารับเธอกลับหลังจากมื้อค่ำ หลังจากบอกแบบนั้นแล้ว เธอก็พูดต่ออย่างอิจฉา “ที่นี่สบายมากเลยล่ะ คงจะดีถ้าฉันได้อยู่ที่นี่กับครอบครัวที่มีสีสันและเต็มไปด้วยเด็ก ๆ” ฉันแนะนำ “พี่อยู่ที่นี่ต่อได้นะคะ” คฤหาสน์ไม่ได้ขาดอะไรเลย โดยเฉพาะห้องพัก พี่เชอริลส่ายหน้าแล้วพูด “พี่ชายของเธอคงจะไม่ยอมด้วยหรอก ตอนนี้เขาเริ่มไปสนิทกับดิกสันแล้วล่ะ บ้านของแซคคารี่เลย…” ฉันเข้าใจความหมายของเธอทันที แต่โชคดีที่แซคคารี่อยู่ที่ชั้นบน ไม่ได้อยู่ที่ห้องนั่งเล่น ตั้งแต่ที่เขาจับคู่ฉันกับดิกสัน เฮนรี่ก็อยู่ข้างดิกสันมาตลอด เขารู้สึกว่าดิกสันเป็นคนที่ดีมาเสมอ แต่จะให้อธิบายว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมาก่อนนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ได้ตั้งใจได้อย่างไรกัน? “ช่างมันเถอะค่ะ อย่าพูดถึงมันเลย” ฉันเปลี่ยนเรื่องแล้วถามเธอ “เราจะทานอะไรเป็นมื้อค่ำดีคะ?” “มาทำเกี๊ยวแล้วใช้เวลาให้สนุกกันเถอะ” พี่เชอร