บทที่ 85

"ฉันเพิ่งไปร่วมงานศพ รู้สึกแย่มาก” ฉันพูดกับเฮนรี่ทางโทรศัพท์ ในท้ายที่สุด ฉันตัดสินใจที่จะเก็บความจริงเกี่ยวกับสภาพของฉันไว้เป็นความลับ คำอธิบายของฉันเพียงพอที่จะระงับความกังวลที่เพิ่มขึ้นในน้ำเสียงของเฮนรี่ “โอ้ อดทนหน่อยนะ" “ไงพี่ชาย น้องเชอริลเป็นยังไงบ้าง? วันหยุดพักผ่อนของคุณเป็นอย่างไรบ้าง?” “เธอมีความสุขกับเวลาอยู่กับเพื่อนๆข้างนอก” หลังจากนั้นไม่นาน เฮนรี่ก็พูดว่า “ดิกสันโทรหาผมเมื่อสองวันก่อน เขาส่งทีมวิจัยซึ่งประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญด้านมะเร็งชั้นนำของโลก แคโร คุณต้องดูแลตัวเองดี ๆ นะ” การกล่าวถึงดิกสันสร้างความประหลาดใจให้กับฉัน เขาจำอดีตฉันได้ด้วยหรอ? ฉันสัญญากับเฮนรี่ "ฉันจะดูแลตัวเอง" “เอาล่ะ ผมต้องวางสายแล้วตอนนี้ ผมมีอะไรบางอย่างต้องทำในไม่ช้านี้" เฮนรี่วางสาย ฉันนั่งที่ขอบเตียงและนึกถึงคำพูดที่ดิกสันทิ้งไว้ก่อนออกไป ชีวิตเป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้ จงภูมิใจกับสิ่งที่คุณมี มีการขัดแย้งอยู่ในอกของฉัน ฉันชอบที่จะทำตามที่เขาบอก อย่างไรก็ตาม หัวใจของฉันจะไม่อยู่นิ่ง มันยากเกินไป ทุกครั้งที่ฉันนึกภาพคนที่ฉันตกหลุมรัก หัวใจของฉันก็โหยหาดิกสันโดยสัญชาตญาณ เพื่อให้สิ่งต