บทที่ 847

ลูคัสเป็นคนดื้อรั้น อย่างไรก็ตามนั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นคนไม่ดี อย่างน้อยที่สุดความเชื่อของเขาก็บริสุทธิ์และสูงส่ง ฉันอวยพรให้เขา “ขอให้คุณสมปรารถนานะคะ” เขายิ้มเบา ๆ ให้ฉัน และนั่นยิ่งทำให้เขาดูหล่อเหลามากขึ้นไปอีก ฉันเปลี่ยนเรื่องและถามเขา “ที่นี่มีห้องน้ำหรือเปล่าคะ?” ฉันรู้สึกเหมือนประจำเดือนจะมา ประจำเดือนฉันจะมาได้อย่างไรกัน?! ฉันตัดมดลูกออกไปแล้วไม่ใช่เหรอ? ยิ่งไปกว่านั้น ฉันก็ไม่มีประจำเดือนมาหลายเดือนแล้ว “สิ่งอำนวยความสะดวกของที่นี่มีแค่ขั้นพื้นฐาน มันไม่มีห้องเฉพาะแบบนั้นหรอกนะ” ลูคัสสังเกตเห็นความกระอักกระอ่วนของฉัน จึงลุกขึ้นไปตรวจดู หลังจากนั้นเขาก็เดินนำฉันไปที่ห้อง และพูดขึ้น “คุณผู้หญิง คุณใช้ห้องน้ำนี้ได้ครับ ไม่ต้องเป็นห่วง ตึกนี้เป็นตึกร้าง” ฉันพยักหน้า ก่อนจะเดินเข้าไปและปิดประตู ฉันสังเกตเห็นว่ามันมีเลือดติดอยู่ ฉันมีประจำเดือนจริง ๆ ด้วย มันทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ และทางออกที่ดีที่สุดก็คือการถามชัคผู้ช่วยของฉัน ฉันนั่งยอง ๆ ลงในห้อง และส่งข้อความหาเขา เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงขอโทษขอโพย [ชัค: ท่านประธานชอว์ ผมต้องขออภัยด้วยครับ แผนการของพวกเราในต