บทที่ 833

เลือด… ฉันรู้สึกกระอักกระอวนตอนที่ฉันเห็นมัน ฉันเห็นเลือดเป็นกองในห้องขังก่อนหน้านี้! ทำไมลูคัสถึงมีเลือดอยู่เต็มตัวเขาด้วยเหมือนกันล่ะ? ฉันเป็นคนที่มีความคิดบ้า ๆ มาตลอด—ควินซี่, ลูคัส… แต่พวกเขาเกี่ยวข้องกันงั้นเหรอ? ฉันรีบส่งข้อความหาทัคเกอร์ ทัคเกอร์ตอบฉันกลับมาตอนที่ฉันใกล้จะถึงคฤหาสน์ชอว์ [ทัคเกอร์: นายท่านครับ ควินซี่กับลูคัสไม่รู้จักกันมาก่อน มันไม่มีประวัติว่าพวกเขาติดต่อกันเลย] เขาเดาว่าลูคัสหรือเนบิวลา ผู้ชายที่ใคร ๆ ต่างเรียกว่าเทพเจ้าคงจะไม่มีแรงจูงใจในการฆาตกรรมควินซี่! ก่อนหน้านี้ฉันคิดอะไรไร้สาระจริง ๆ ตอนที่พวกเราสามคนถึงบ้าน ฉันก็ยื่นเอกสารจดหมายนั้นให้กับพ่อ แม่ของฉันขึ้นไปนอนพักข้างบนแล้ว พ่อขอให้เรายังไม่ต้องไปรบกวนเธอ พวกเราจึงควรแก้ไขปัญหากันก่อนที่จะบอกมันกับเธอ! ในตอนแรกของจดหมาย ควินซี่หวนรำลึกถึงชีวิตของเธอ ในจดหมายนั้นเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง สรุปได้ว่าควินซี่คิดว่าเธอมีชีวิตที่แสนเศร้ามาตลอด เธอยังเขียนในจดหมายว่า ‘ฉันเหงาเกินไป ฉันใช้ชีวิตทั้งหมดด้วยตัวคนเดียว ฉันเลยอิจฉาแคโรไลน์ เพราะเธอได้รับความรักของดิกสัน และเพราะฉันอิจฉาเธอ ฉันเลยอยากจะพราก