บทที่ 807

เอเลนตัดสินใจยอมให้แอนดรูเข้ามาอย่างเต็มใจ แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็เตือนฉันว่าให้เก็บเรื่องที่เธอป่วยเป็นความลับ ฉันตอบกลับไปด้วยความรู้สึกผิด “ได้เลยค่ะ” “ฉันจะกลับไปที่ห้องของฉันก่อนนะคะ ไว้เราค่อยคุยกันพรุ่งนี้ค่ะ” เอเลนพูด ฉันเปิดประตูรับแอนดรูเข้ามา ตอนที่เขาเดินเข้ามา ตัวของเขาก็เปียกโชกไปด้วยน้ำ ฉันเลยถามอย่างุงงน “ฝนตกเหรอ?” เขาถอดเสื้อโค้ทออกแล้วยื่นมันมาให้ฉัน “เพิ่งตกเมื่อกี้เอง แต่ว่าหยุดไปแล้วล่ะ พรุ่งนี้อาจจะตกอีกรอบก็ได้นะ” ฉันรับเอาเสื้อโค้ทของแอนดรูมาแล้วเอาไปอบแห้งในเครื่องซักผ้า หลังจากนั้น ฉันก็เอาเสื้อแขนยาวของแซคคารี่ส่งไปให้เขา ฉันแกล้งเล่นละครแล้วเริ่มตั้งคำถามเขา “ทำไมอยู่ดี ๆ ถึงมาที่นี่ล่ะ? บังเอิญมากที่คุณสโตนกับเจดก็อยู่ที่นี่ด้วยแต่ตอนนี้พวกเขาหลับไปแล้วล่ะ” ฉันพูดพร้อมกับชี้ไปที่ห้องนอนตรงชั้นหนึ่ง แอนดรูสวมเสื้อแขนยาวแล้วตอบกลับมาอย่างรู้งาน “ฉันมาเยี่ยมน่ะ พอดีอยากมาอยู่เป็นเพื่อนเจดสักสองสามวันแต่ไม่มีใครอยู่ที่คฤหาสน์เลย ฉันก็เลยมาหาเธอที่นี่แทน” เอเลนสามารถได้ยินบทสนทนาระหว่างแอนดรูกับฉัน “อืม ตอนนี้มันก็เที่ยงคืนแล้ว ไปนอนพักผ่อนเ