บทที่ 792

ในเวลานี้ พวกเรานั้นพอใจกับวิถีการใช้ชีวิตและคู่ครองของเรา ทว่าข้อความนั่นก็สามารถทำให้แซคคารี่เข้าใจผิดได้อย่างง่ายดาย เหมือนดั่งที่คาดไว้ แซคคารี่ถามขึ้น “พวกเธอคุยกันอยู่บ่อย ๆ เหรอ?” ฉันส่ายหัวและอธิบายความจริง “พวกเราไม่ได้คุยกันบ่อยค่ะ แต่พวกเราก็ยังคงเป็นเพื่อนกัน บางครั้งก็มีส่งข้อความหากันบ้างนาน ๆ ครั้ง อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น ยกตัวอย่าง วันนี้ฉันถามเขาเรื่องที่เขาไปพบกับแม่ยายของเขามา ฉันจะปลดล็อกโทรศัพท์และให้ดูข้อความก่อนหน้านี้นะคะ” ฉันปลดล็อกโทรศัพท์ก่อนจะยื่นมันให้แซคคารี่ เขาเห็นว่าฉันเปิดเผยและไม่ใส่ใจ หรือรู้สึกอาย เขาจึงต้องการจะคืนโทรศัพท์ให้ฉัน แต่ฉันก็บอกให้เขาอ่านต่อ เนื่องจากฉันยืนกราน แซคคารี่เลยอ่านต่อ ใช่แล้ว ไม่มีข้อความไหนที่ข้ามเส้นเลย แซคคารี่ปิดแอปพลิเคชั่นข้อความไป และกดเข้าไปในบัญชีโซเชี่ยลมีเดีย เขาพูดในขณะที่กดเข้าไปในแอปพลิเคชั่น “ฉันไม่ได้หึง ฉันก็แค่สงสัยว่าทำไมพวกเธอสองคนยังคงสนิทกันอยู่ สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตนั้นก็ยังไม่ได้หายไปไหน” ‘ฉันไม่ได้หึง...’ ทำไมอยู่ ๆ แซคคารี่ถึงพูดแบบนั้นขึ้นมา? ฉันพูดยิ้ม ๆ “มันเ