บทที่ 756

เมื่อได้ยินฉันพูดปลอบเธอเช่นนั้น เอเลนกลับไม่เห็นด้วยกับฉัน “คุณชอว์คะ พวกเรานั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง” “ใช่ค่ะ พวกเราจะเจอกับแสงที่ปลายอุโมงค์” ฉันทำให้เธอมั่นใจ “คุณชอว์ ฉันขอให้คุณมีสุขภาพที่ดีในอนาคตนะคะ” ในคืนนั้นฉันนอนไม่หลับ ฉันพยายามบังคับให้ตัวเองหลับ แต่ก็ไม่เป็นผลจนกระทั่งรุ่งเช้า ในตอนรุ่งเช้า ฉันนอนลังเลอยู่บนเตียงครู่ใหญ่ ก่อนจะส่งข้อความไปหาคุณตาของฉัน [แคโรไลน์: สวัสดีค่ะ ฉันคือแคโรไลน์ คุณแม่ฉันคือนาตาเลีย เรเวนส์ ท่านบอกฉันเรื่องครอบครัวของท่าน ก่อนที่ท่านจะจากไป] ตัวเลขนั้นคือหมายเลขที่แม่ของฉันเขียนไว้ในจดหมาย ฉันไม่รู้ว่ามันจะได้ผลหรือเปล่า แต่มันก็ไม่สำคัญ เพราะท่านได้ทิ้งที่อยู่ของครอบครัวท่านไว้ด้วยเช่นกัน แม่น้ำแห่งกรีน ซิตี้ ฮิลล์ รัฐมิสซูรี ข้อความนั่นส่งไม่สำเร็จ และไม่มีการตอบรับใด ๆ ฉันวางโทรศัพท์ลง และสั่งให้ลีโอไปรับเด็ก ๆ มาจากคฤหาสน์ชอว์ หลังจากนั้นเราก็เดินทางไปที่สนามบิน และไม่ทำตัวให้เป็นที่สนใจ ตั้งแต่ที่ฉันครอบครองตระกูลชิค ทักเกอร์ก็เป็นคนช่วยฉันยื่นขอวีซ่าไปยังประเทศต่าง ๆ เพื่อความสะดวกสบายของฉัน และเขาก็ต่ออายุวีซ่าไปเรื่อย ๆ! เด็กท