บทที่ 657

ไม่สิ ฉันโชคดีที่ได้อยู่ในสายตาเขาในตอนนั้น! ฉันโชคดีที่ถูกเขารัก! “เบล หยุดพูดจาไร้สาระเเบบนั้น” ฉันมองเขาพร้อมกับดวงตาที่รื้นไปด้วยน้ำตา แซคคารี่ปัดหิมะออกมาจากตัวฉัน เเล้วคลุมเสื้อสูทของเขาไว้รอบตัวฉันเเทน เขาถอนหายใจเเเล้วพูดกลับมา “ฉันไม่เคยคบใครมาก่อน เเละไม่รู้ว่าจะปลอบโยนผู้หญิงอย่างไร เเต่โจชัวร์บอกว่าฉันจะไม่ทำมันพัง ถ้าหากฉันฟังสิ่งที่เธอพูด ฉันคิดว่าฉันทำมันได้ดีเเล้วนะ เเต่ฉันลืมไปว่าเธอรู้สึกยังไง” ฉันเม้มปากไว้เเน่น แซคคารี่จูบลงบนหน้าผากของฉันเเล้วพูดต่อ “โจชัวร์บอกว่าไม่มีใครรักผู้ชายท่ีเย็นชาหรอก ฉันรู้ว่าเธอโกรธฉัน เพราะว่าฉันมอบความอบอุ่นให้เธอไม่เพียงพอ ยิ่งตอนที่ฉันทิ้งเธอไปไอซ์เเลนด์โดยที่ไม่บอกอะไรเธอก่อน! ฉันขอโทษนะ ฉันทำตรงนั้นไม่ดีพอ ฉันทำให้เธอรู้สึกขาดความมั่นคงเลยต้องร้องขอมันจากฉัน ยิ่งไปกว่านั้น ฉันปล่อยให้ลูกทั้งสองของฉันที่เธอให้กำเนิดมาต้องทุกข์ใจ…” เห็นไหมล่ะ เเซคคารี่รู้ทุกอย่าง! เขารู้ว่าในใจลึก ๆ ของฉันคิดอะไร เขาคุกเข่าลงท่ามกลางหิมะเเล้วสวมกอดฉันไว้เเน่น หลังจากนั้นเขาก็พูดขึ้น “ฉันยังไม่ได้สะสางเรื่องเเม่ของฉัน เเล้วฉันก็ทำให้เธอผิดหวังด